شيوع خشونت‌هاي خانگي و عوامل موثر بر آن در زنان شهر اصفهان

The Prevalence of Domestic Violence and the Affecting Factors among Women in Isfahan, Iran

مقدمه: خشونت‌هاي خانگي رايج‌ترين شكل خشونت عليه زنان مي‌باشد كه تاثير منفي بر ساير اولويت‌هاي بهداشتي مهم مانند سلامت مادران، تنظيم خانواده، پيشگيري از بيماري‌ها و بهداشت روان دارد و حتي سلامت كودكان را هم تحت تاثير قرار مي‌دهد. با در نظر داشتن اين مهم كه شيوع اين سو رفتارها در شهرهاي مختلف كشور به لحاظ دارا بودن خصوصيات ويژه فرهنگي متفاوت مي‌باشد؛ بنابراين مطالعه حاضر با هدف، تعيين شيوع خشونت‌هاي خانگي و عوامل موثر بر آن در زنان شهر اصفهان انجام شد. روش‌ها: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي- تحليلي بود كه بر روي 900 نفر از زنان مراجعه كننده به مراكز بهداشتي- درماني شهر اصفهان صورت گرفت. روش نمونه‌گيري در اين مطالعه به صورت خوشه‌اي بود. جهت جمع‌آوري اطلاعات از پرسش‌نامه محقق ساخته مشتمل بر شش بخش (مشخصات فردي، سو رفتار جسمي، سو رفتار كلامي، سو رفتار مالي، علل سو رفتار و سو رفتار رواني- عاطفي) و از رابطين مراكز بهداشتي- درماني جهت جمع‌آوري اطلاعات استفاده شد. داده‌هاي جمع‌آوري شده توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 11 و با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و سطح معني‌داري 05/0 در نظر گرفته شد. يافته‌ها: ميانگين سني زنان مورد مطالعه 05/11 ± 3/34 سال و شيوع خشونت در آنان 44/34 درصد بود. در اين مطالعه بين سن زنان و اعمال خشونت كلامي و مالي از جانب همسرانشان ارتباط آماري معني‌داري ديده شد (050/0 > P). همچنين زنان با تعداد فرزند بيشتر، بيش از سايرين مورد خشونت مالي قرار گرفته بودند (001/0 > P). بين سن هنگام ازدواج با خشونت رواني- عاطفي و خشونت مالي ارتباط آماري معني‌داري وجود داشت (010/0 > P). در اين مطالعه زنان با سطح تحصيلات كمتر بيش از سايرين خشونت‌هاي كلامي و مالي را تجربه كرده بودند (001/0 > P). همچنين بين ابتلا به بيماري‌هاي رواني و انواع خشونت‌ها ارتباط آماري معني‌داري ديده شد (010/0 > P). نتيجه‌گيري: آموزش و آگاه‌سازي زنان و مردان مهم‌ترين گام در پيشگيري و كاهش موارد خشونت عليه زنان است. ارايه برنامه‌هاي آموزشي مناسب با هدف ارتقاي سطح آگاهي افراد جامعه، به طوري كه بتوانند ميان فرهنگ صحيح و بالنده ملي و مذهبي و سنت‌هاي غلط جاري زمينه‌ساز خشونت و صدمات جسمي و روحي تفاوت قايل شوند، ضروري به نظر مي‌رسد.

Abstract Background: Domestic violence is the most common type of violence against women. It negatively affects health issues such as maternal health, family planning, prevention of diseases and mental health; even children’s health can also be affected. The prevalence of this violence in various communities in terms of having the special characteristics of cultural differences is not the same. This study aimed to determine the prevalence of domestic violence and factors affecting it among women in Isfahan, Iran. Methods: This cross-sectional study was performed on 900 women referred to health centers of Isfahan selected by cluster sampling method. For data collection, a researcher-made questionnaire consisted of six sections (individual characteristics, physical abuse, verbal abuse, financial abuse, causes of abuse, and psychological-emotional abuse) was used. Data collection was done by voluntary workers in health centers and data were analyzed by SPSS software. The significance level of 0.05 was considered. Findings: The mean age of women was 34.1 ± 11.05 years and the prevalence of violence against them was 34.44%. A significant relationship between the age and verbal and economic violence against women by their husbands was seen (P < 0.05). Also, economic violence was higher among women with more children (P < 0.001). There was a significant relationship between age at marriage and emotional and economic violence (P < 0.010). Women with lower educational level experienced more verbal and economic violence than others (P < 0.001). Also, there was a significant relationship between mental illness and all type of violence (P < 0.010). Conclusion: Educate and inform women and men is the most important step in preventing and reducing violence against women. Providing appropriate educational programs to promote community awareness to distinct between the thriving culture and wrong traditions by them may seem necessary.