تاثير آموزش مديريت تنش بر بهبود كيفيت زندگي بيماران مبتلا به ديابت نوع2

Effectiveness of stress management training on improved quality of life in patients with type 2 diabetes

مقدمه: يكي از مفاهيم بسيار مهم در بيماري هاي مزمن مفهوم كيفيت زندگي است و بيماري ديابت نيز از اين قاعده مبرا نيست . ارتقا كيفيت زندگي اين بيماران از طرق مختلف صورت مي پذيرد و يكي از اين روش ها كنترل يا به عبارتي مديريت تنش است. لذا اين مطالعه با هدف تعيين تاثير آموزش مديريت تنش بر بهبود كيفيت زندگي بيماران مبتلا به ديابت نوع 2، صورت گرفت. مواد و روش ها: مطالعه حاضر يك مطالعه نيمه تجربي مي باشد. نمونه هاي اين پژوهش را 96 نفر از بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 مركز ديابت شهر كرمان تشكيل دادند (48 نفر در گروه كنترل و 48 نفر در گروه مداخله)، كه به صورت در دسترس انتخاب شدند. بيماران گروه مداخله طي يك دوره 5/1 ماهه براي 10 جلسه 2 ساعتي (هر هفته دو جلسه) مورد آموزش قرار گرفتند. كيفيت زندگي بيماران گروه مداخله وكنترل قبل و بعد از مداخله با استفاده از پرسشنامه" كيفيت زندگي SF36 "36-Item Short Form Health Survey" اندازه گيري شد. داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه 20 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين و انحراف معيار نمره كل كيفيت زندگي در دو گروه كنترل و مداخله قبل از آموزش به ترتيب 53/15±1/54 و 79/14±32/54 و بعد از آموزش 69/16±21/54 و 41/12±52/63 بود. نتايج تفاوت معني داري در كيفيت زندگي بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله نشان داد (0001/0 > P). نتيجه گيري :يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه آموزش مديريت تنش موجب بهبود كيفيت زندگي بيماران گروه مداخله شده است. پيشنهاد مي شود از اين شيوه به عنوان يك روش مكمل براي بهبود كيفيت زندگي بيماران ديابتي و ساير بيماران مزمن استفاده شود.

Introduction: Quality of life in chronic diseases such as diabetes is a very important concept. Quality of life enhancement of these patients is done in different ways. One of these methods is control stress management. Therefore, this study aimed to determine the eeffectiveness of stress management training on improved quality of life in patients with type 2 diabetes. Materials and Methods: This study was a quasi-experimental intervention study. The study sample was consisted of 96 female and male patients with type 2 diabetes (48 patients in the control group and 48 patients in the intervention group), that were participated in convenience method. Quality of life in patients before and after the intervention groups was measured with a questionnaire SF36. Data were collected and analyzed with SPSS/20. Findings: The total mean score of quality of life before and after intervention in the control group was 54.1±15.53 and 54.32±14.79. The total mean score of quality of life before and after intervention in the intervention group was 54.21±16.69 and 63.52±12.41. The results showed there is significant difference in quality of life the patients with type 2 diabetes before and after stress management training (P < 0.0001). Conclusions: The results showed that education of stress management will improve the quality of life in intervention group. It is recommended that the supplement treatment to be provided be used for diabetics patients and other chronic patients.