بررسي عوامل مرتبط با مقابله با خشونت خانگي در زنان مراجعه كننده به مراكزپزشكي قانوني شهر تهران

Related factors to coping with domestic violence in women who refer to Forensic Medicine Centers in Tehran

مقدمه: يكي از انواع خشونت زنان، آزار از طرف همسر خود مي باشد. هدف از اين مطالعه، تعيين عوامل مرتبط با مقابله با خشونت خانگي در زنان مراجعه كننده به مراكز پزشكي قانوني شهر تهران بود. مواد و روش ها: اين مطالعه يك نوع پژوهش توصيفي–همبستگي بود. نمونه ها را 200 نفر از زنان تحت خشونت خانگي مراجعه كننده به مراكز پزشكي قانوني شهر تهران، تشكيل دادند كه با روش نمونه گيري در دسترس و مبتني بر هدف انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات شامل، پرسشنامه اطلاعات جمعيت شناسي، پرسشنامه"خودكارآمدي عمومي"(General Self-efficacy Scale)، ابزار سنجش "نگرش به مقابله با خشونت خانگي" (Attitude to Coping with Domestic Violence)، ابزار "هنجار ذهني مقابله با خشونت خانگي"(Subjective Norms to Domestic Violence)، ابزار"مقابله با خشونت خانگي"(Coping with Domestic Violence) بود. جهت بررسي روايي ابزارها از روش روايي محتوا و صوري استفاده شد. جهت تعيين پايايي از شيوه همساني دروني استفاده شد (ضريب آلفاي كرونباخ 86/0). داده ها با استفاد SPSS هنسخه 17 تجزيه و تحليل شد. يافته ها: يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه بين ميزان تحصيلات و نگرش نسبت به مقابله با خشونت خانگي (001/0=P)و همچنين بين وضعيت تاهل و هنجارهاي ذهني نسبت به مقابله با خشونت خانگي همبستگي معني دار وجود دارد (012/0P=). بعلاوه، بين ميزان خودكارآمدي و نگرش نسبت به مقابله با خشونت خانگي و بين نگرش و خشونت اقتصادي همبستگي منفي بود (به ترتيب 098/0r=- و095/0-r=). يافته ها مبين آن بودكه بين نگرش و خشونت جنسي و نگرش و خشونت رواني، همبستگي معني دار وجود ندارد (006/0r= - و 068/0 r=-). نتيجه گيري: عوامل مرتبط با مقابله با خشونت خانگي در زنان شامل خصوصيات جمعيت شناسي (سن، شغل، ميزان تحصيلات، وضعيت تاهل)، خودكارآمدي، هنجارهاي ذهني، نگرش به مقابله با خشونت خانگي و انواع خشونت خانگي مي باشد. پيشنهاد مي شود از عوامل فوق در توانمند سازي زنان جهت مقابله با خشونت خانگي استفاده شود.

Introduction: One kind of womenʹsʹ assault is spouse violence. The aim of this study was to determine the factors related to coping with domestic violence in women who refer to Forensic Medicine Centers in Tehran. Materials and Methods: This was a correlational descriptive study. Samples included 200 women with domestic violence who refer to Forensic Medicine Centers who were selected by purposive sampling. Data collection instruments included a demographic questionnaire ,”General Self-efficacy Scale”, “Attitude to Coping with Domestic Violence”, “Subjective Norms to Domestic Violence” and “Coping of Domestic Violence”. Validity of the instruments were determined by content and face validity. To measure reliability, internal consistencies (Cronbachʹs alpha=0.86) was used. Data were analyzed by SPSS/17. Findings: The results showed that there was a significant relationship between education status and womenʹs attitude toward domestic violence(P=0.001) and marital status and womenʹs subjective norms(P=0.012). Also there was a negative correlation between womenʹs attitude toward domestic violence and self efficacy and also between attitude toward domestic violence and economical assault (r=-0.098 and r=-0.095). Results showed no correlation between womenʹsʹ attitude toward domestic violence with sexual and psychological assault (r=-0.006 , r=-0.068). Conclusion: Some of the causes of coping with domestic violence were such as demographic characteristics(age, job, education, marital status,…), self-efficacy, subjective norms, attitude towards coping with domestic violence and kinds of domestic violence. It is suggested that these factors can be used to help empower women for coping with domestic violence