ارتباط بين هوش معنوي و سلامت عمومي دانشجويان پرستاري شهر تهران 1391

The Relationship between Nursing Students’ Spiritual Intelligence and their General Health in Tehran, 2012

مقدمه: دانشجويان پرستاري با گستره وسيعي ازمشكلات وابسته به سلامت مواجهه هستند. از طرفي نقش هوش معنوي به عنوان يك رويكرد نوين در بهداشت رواني، سلامت جسماني و كاركرد اجتماعي كارآمد، بسيار مهم شمرده ميشود. هدف اين مطالعه تعيين رابطه بين هوش معنوي و سلامت عموميدانشجويان پرستاري دانشگاههاي شهر تهران در سال 1391 بود. روشها: پژوهش از نوع توصيفي همبستگي است. بر اساس فرمول تعيين حجم نمونه تصادفي با فرمول مورگان تعداد 320 نفر از دانشجويان دوره كارشناسي پرستاري دانشگاههاي شهر تهران به طور تصادفي ساده انتخاب شدند. براي جمعآوري اطلاعات، از پرسشنامه جمعآوري اطلاعات دموگرافيك، پرسشنامه هوش معنوي عبداللهزاده ونسخه فارسي پرسشنامه سلامت عمومي(28- GHQ) استفاده شد. تجزيه و تحليل با استفاده از آزمونهاي تي مستقل، آناليز واريانس يك طرفه، ضرايب همبستگي و آزمون رگرسيون خطي انجام گرديد. نتايج: بين هوش معنوي و سلامت عموميرابطه معنادار و مثبتي وجود داشت(005/0p < ). از بين مشخصات جمعيتشناختي (سن، جنسيت، وضعيت تاهل، محل سكونت، سال تحصيلي)، تنها معدل با هوش معنوي(016/0p < )، و سلامت عمومي(025/0p < )، رابطه معناداري داشت. نتيجهگيري: هوش معنوي بالاتر با سلامت عمومي بهتر دانشجويان همراه بود. به نظر ميرسد ارتقاي هوش معنوي باعث افزايش سلامت جسماني و رواني دانشجويان پرستاري و در نتيجه بهبود كيفيت مراقبت از بيمارانشان ميشود.

Introduction: Nursing students are encountered with a wide range of health-related problems. On the other hand, the role of spiritual intelligence as a new approach in mental health, physical health, and efficient social partnership is considered to be very important. The aim of this study was to investigate the relationship between spiritual intelligence and general health among nursing students within year 2012 in Tehran. Methods: This descriptive correlation study included 320 B.S. nursing students studying in different universities of Tehran that were selected through Morgan Formula. Data was collected using questionnaire for demographic data, Abdollazadeh’s spiritual intelligence questionnaire, and General Health Questionnaire (GHQ-28). Data was analyzed using independent t-test, one-way ANOVA, correlation coefficient, and linear regression. Results: There was a significant positive relationship between spiritual intelligence and general health (P < 0.005). Among demographic characteristics (age, gender, marital status, habitats, and educational year) only average grade showed a significant relationship with spiritual intelligence (P < 0.016) and general health (P < 0.025). Conclusion: Higher spiritual intelligence was associated with more general health of nursing students. It seems that promotion of spiritual intelligence increases mental health and physical health of nursing students and thus improves the quality of medical care to patients.