بررسي نظريه وديعهگذاري ماليّت در سپردههاي بانكي

Studing the Theory of Depositing of Worth in Bank’s Deposits

يكي از مهمترين اركان اقتصادي هر كشور، بانكهاي موجود در آن كشور است؛ كه عمده مسايل اقتصادي آن را به انحا مختلف بر عهده دارد. حفظ سرمايهها و ذخاير پولي مردم - در بانك سپردهگذاري ميشود- اصليترين وظيفه بانك و هم چنين منبع گردش امور مالي بانكها ميباشد. در قانون مدني، ماهيّت اين سپردهها به طور واضح مشخص نگرديده است. تنها در مفاد ماده 4 لايحه قانوني عمليات بانكي بدون ربا آمده: «بانكها مكلّف به بازپرداخت اصل سپردههاي قرضالحسنه (پسانداز و جاري) ميباشند.» فقها و حقوقدانان پيرامون تبيين ماهيّت سپردههاي بانكي مطالب فراواني ارايه كرده اند، و نظرات مختلفي را ارايه نمودهاند. برخي سپردهها را قرض، برخي ديگر وديعه و بعضي مضاربه و... دانستهاند. در اين ميان بحث جديدي درباه ماهيّت سپرده طرح شدني است، كه ميتوان از آيتالله مكارم شيرازي به عنوان قايل آن نام برد؛ و آن عبارت است از «ايداع ماليّت عين» به عنوان ماهيّت سپردههاي بانكي. در اين پژوهش زواياي اين ديدگاه مورد ارزيابي قرار گرفته است.

Banks are of the most important pillars in each country; which undertake its main economic issues in different ways. Protection of capitals and monetary reserves of people _that they give it as the deposit to the banks_ is the main duty of the bank and is the source of bank’s financial affair rotation. The civil law does not define this deposit’s essence clearly. Only in the text of 4th article from “the legal essay of bank’s operations without usury” is written: the banks are required to repay the main loan (Gharzol-hasane ) deposit (current account and bank of deposit). The jurists and lawyers discuss about specifying the deposit’s essence very much, and they state different ideas, some of them pointed it out as loan, someone else as deposit, and the others limited it as partnership. We can sketch a new discussion about deposit’s essence, that Ayatollah Makarem is its believer. This theory is “depositing of worth of the commodity (money)” as the essence of the bank depositing. This article assesses the corners of this view.