پويش ساختاري- كاركردي: رويكردي بديل در برنامه ريزي فضايي

Structural-Functional Dynamism: An Alternative Approach to Spatial Planning

رويكردها به برنامه ريزي فضايي همگام با پيچيده تر شدن جوامع دگرگون مي شوند. اين گونه دگرگوني ها، در تنوع پذيري روزافزون الگوهاي فعاليت و تحرك افراد، خانوارها، گروه ها، نهادها و سازمان ها بازتاب مي يابد. بدين ترتيب، در حالي كه بعضي مفاهيم، همچون "مسافت" و "حركت" در جوامع شبكه اي توسعه يافته اهميت خود را به طور نسبي از دست مي دهند، مفاهيم تازه اي، همچون زمان و زمان- فضا اهميت مي يابند. واقعيت اين است كه در اقتصادهاي كمتر توسعه يافته مسايل مرتبط با برنامه ريزي فضايي از سرشتي متفاوت برخوردار هستند. پاسخگويي مناسب به اين مسايل، مستلزم گسترش قابليت برنامه ريزي راهبردي سازگار و تحول در شيوه برنامه گذاري است. پويش ساختاري- كاركردي، به عنوان رويكردي راهبردي به ساماندهي فضا در سطوح و مقياس هاي مختلف، در قالب جغرافياي اجتماعي نوين، مي كوشد، ضمن تبيين جنبه هاي پيچيده ساماندهي فضايي در جوامع كمتر توسعه يافته، براي مسايل ريشه دار در روابط ساختاري- كاركردي آنها چاره جويي نمايد. هدف از اين مقاله گردآوري مصالح لازم براي برپايي چنين رويكردِ راهبرديِ "بديلي" در برنامه ريزي فضايي است.

Spatial planning approaches along with complication of societies are being changed. These changes and transformations have reflected themselves in increasing diversification of economic patterns, people, group, organization, and institution’s mobility. While in less developed network societies some of the concepts including “distance” and “movement “are relatively losing their importance , some fairly new ones such as “time “ and “time-space convergence “ are gaining ground .As a matter of fact, problems associated with spatial planning in less developing economies possess different nature. Appropriate response to these problems require application of compatible strategic planning as well as changes in planning style .Structural-functional approaches as a strategic planning tool regarding organization of space at different levels and scales within new social geography framework tries to explain complex aspects of spatial organization in less developed societies as well as to find solutions with respect to rooted functional-structural relation problems. The major objective of this paper is to compile the needed materials regarding such a unique strategic spatial planning.