بررسي تاثير برنامه توانبخشي عملكرد‌هاي بينايي پايه بر توانايي خواندن كودكان نارساخوان

Effect of basic visual functions rehabilitation on reading ability of dyslexic children

مقدمه تاكنون نظريات گوناگوني پيرامون علل ايجاد كننده نارساخواني ارايه شده‌است كه در ميان آن‌ها اختلالات عملكردهاي بينايي از اهميت چشمگيري برخوردار‌است. بر همين اساس تمرينات توانبخشي متفاوتي براي برطرف كردن مشكلات بينايي مرتبط توصيه شده است. هدف ازاين مطالعه بررسي تاثير برنامه توانبخشي عملكردهاي بينايي پايه بر توانايي خواندن كودكان نارساخوان مي‌باشد. مواد و روش‌ها در اين مطالعه 20 كودك نارساخوان 11-7 سال به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (10نفر) و شاهد (10نفر) قرار داده شدند. گروه آزمايش به مدت 10 جلسه تمرينات توانبخشي بينايي را كه شامل تمرينات تقويتي سهولت تطابقي و همچنين نرم افزار برنامه توانبخشي شناختي نجاتي (تمرينات تقويتي كاركردهاي بينايي پايه) بود، انجام دادند اما گروه شاهد هيچ گونه تمريني را دريافت نكردند. عملكرد سهولت تطابق و توانايي خواندن در هر دو گروه قبل و بعد از مداخله به ترتيب توسط آزمون سهولت تطابق و آزمون ارزيابي توانايي خواندن فارسي مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها نتايج پژوهش نشان داد كه در گروه آزمايش پس از انجام مداخله، افزايش معناداري در نمرات صحت و درك خواندن و كاهش معناداري در نمره خطاي خواندن ايجاد شدهاست (0005/0p?). در صورتي كه در گروه شاهد هيچ گونه بهبودي در موارد ذكر شده ايجاد نشد. نتيجه گيري با توجه به نتايج بدست آمده مي‌توان گفت كه برنامه توانبخشي عملكرد‌هاي بينايي پايه باعث بهبود در توانايي خواندن كودكان نارساخوان مي‌شود. بنابراين در مواردي كه نارساخواني مرتبط با مشكلات دستگاه بينايي است، مي‌توان از تمرينات تقويتي عملكردهاي بينايي پايه به عنوان يك روش درماني موثر بهره جست.

Background and Aim: Many theories have discussed the etiology of dyslexia in which defect in visual performance is the current one. Therefore different rehabilitation exercises are recommended for elimination related visual defect. The purpose of this study is to determine the effectiveness of visual basic functions on improving reading abilities among students with dyslexia. Materials and Methods: In this study, A total of twenty dyslexic children, 7-11 years of age, were randomly allocated into an experimental group (n=10) and a control group (n=10). The experimental group performed training of visual rehabilitation through 10 sessions that consisted of accommodation facility (AF) training as well as Nejati cognitive rehabilitation program software (basic visual functions training). Control group, however, did not receive any treatment. AF and reading ability were assessed respectively by AF test and Assessment of Persian Reading Ability Test in 2 groups before and after intervention. Results: Research findings indicate that after visual rehabilitation intervention, reading accuracy and comprehension scores improved in experimental group, as well as reading error score was reduced in this group (p?0.0005). Whereas, there was not any improvement in control group. Conclusion: According to the results, it seems that basic visual functions rehabilitation would improve reading ability in dyslexic children.