رويكردي شناختي به لفظ گرايي در نابينايان مادرزاد

هدف مقاله حاضر پرداختن به معرفي يك زبان شفاهي مجازي در نابينايان مادرزاد (Congenital blind) است. محققين مختلف در پژوهشهاي خود، اين زبان شفاهي يا زبان ديداري را لفظ‌گرايي (Verbalism) ناميده‌اند. افراد نابينا داراي زبان شفاهي غير واقعي هستند، به عبارت ديگر آنها در گفتار خود از كلمات و عباراتي استفاده مي‌كنند كه ظاهراً با تجربه‌هاي حسي شان هماهنگ نيست. و اين واژه‌ها منعكس كننده تجربه‌هاي بينايي است. پس از روشن شدن مفهوم لفظ‌گرايي به تجزيه و تحليل داده‌هاي جمع آوري شده از نمونه‌هاي تحقيق پرداخته خواهد شد. نابينايان از چه نوع واژه‌هايي در لفظ‌گرايي استفاده مي‌كنند؟ آيا مي‌توان مرزي بين عناصر لفظ گرايي قايل شد؟ اين مقاله حاصل بررسي اين رفتارزباني در نابينايان مادرزاد مي‌باشد. براي انجام اين پژوهش از تكنيكهايي چون مصاحبه، مشاهده و توصيف مفاهيم عيني با مشاركت نابينايان مادرزاد اقدام به جمع آوري داده شد. پس از بررسي پيكره داده‌هاي مكتوب و شفاهي، مشخص شد كه عمده ترين واژه‌هاي به كار گرفته شده در لفظ‌گرايي توسط نابينايان، واژه‌هاي ديداري(Visual words) افعال ديداري(Visual verbs) و رنگها(colors) مي‌باشند. و نهايتاً به بررسي و تجزيه و تحليل داده‌ها در لفظ‌گرايي پرداخته خواهد شد.