تاملي در مفهوم رفض و كفر رافضي

A Deliberation on the Concept of Heresy (Rafz) and the Blasphemy (Kufr) of the Heretic (Rafizi)

بازشناسي دقيق مفهوم رفض، ويژگي‎ها و ارايه تعريف دقيق و منصفانه از آن، بسيار حايز اهميت است. به ويژه با عنايت به اينكه فقيهان اهل سنّت، آثار و احكام خطيري چون كفر را بر رافضي ترتيب داده‌اند. اين مقاله با ورود به ميدان بحث فقهي، آراي گوناگون در باب مفهوم رفض و مهمترين ادلّه فقيهان اهل سنّت در تكفير رافضي را مورد تحليل قرار داده و به اين نتيجه رسيده كه رفض، صرفاً يك نام‎گذاري تاريخي بر گروهي از مسلمانان است كه در مساله‌ جانشيني پيامبر موضعي معارض در برابر آنچه واقع شد، گرفتند. كفر رافضي نيز فاقد پايه و اساس بوده و ريشه در دشمني‎هاي مذهبي دارد.

Recognition of the accurate concept of rafz (heresy), its characteristics, and its precise and fair definitions is of high importance, especially given that the Sunni jurists have stipulated critical consequences and rulings such as blasphemy on rafizi. Entering into the field of jurisprudential discourse, this article analyzes various opinions on the concept of rafizi and the most significant evidences of the Sunni jurists concerning the excommunication of rafizi and draws the conclusion that rafz is a historical appellation on a group of Muslims who had taken a challenging position against what happened in the event of the Prophet’s succession. The blasphemy of rafizi is also lacking in foundation and is rooted in religious enmities.