واژه به مثابه ابزار تحليل گفتمان قرآن

Word as a Tool to Analyze the Qur‘an’s Discourse

قرآن‌پژوهان و مفسران مسلمان همگي در اين نكته اجماع داشته اند كه هرگونه تاويل يا تفسير كتاب خداوند بايد از واژگان آغاز گردد. واژه نه تنها ابزار تحليل گفتمان بلكه شكل دهنده نظام انديشگاني ما نيز است. پس واژه تنها ابزاري براي بيان عقايد ما نيست بلكه به آن‌ها نيز شكل مي‌دهد. واژه در قرآن كريم از چنان استواري برخوردار است كه به تنهايي مي تواند ابزار تحليل گفتمان قرار گيرد. اين نوشتار با بررسي واژگان كليدي چون «الله»، «ايمان» و بررسي گزينش نام در سوره هاي قرآن مثل سوره «دخان» بر آن است كه نشان دهد تنها از طريق اين واژگان مي توان متن قرآني يا متن سوره را تحليل نمود.

The Muslim Qur’an researchers and exegetes have all ben unanimous that any ta’wil (esoteric interpretation) or commentary of the Book of Allah has to begin with words, which are the only tools for analyzing discourse, or rather, the formation of our system of thought. So, words are not only tools for expressing our beliefs but also their formatives, as well. The words in the Qur’an are of so established consistency that can by themselves be used as tools for analysis of discourse. Examining the keywords such as “Allah” and “faith” and studying the selection of names in such Qur’anic suras as Surat Al-Dukhan, this article is intended to demonstrate that it is only through these words that the Qur’anic texts or the texts of the suras can be analyzed.