پژوهشي درباره اميد بخش‌ترين آيه قرآن كريم

A Research on the most Hopeful Aya of the Holy Qur’an

با توجه به جايگاه ارجمند مفهوم «رجا » و اميد در فرهنگ اسلامي، تعيين اميد بخش‌ترين آيه قرآن كريم از دير باز مورد اهتمام انديشوران مسلمان و قرآن‌پژوهان بوده است. از اين رو، گستره پژوهش‌هاي آنان، ديدگاه هاي گوناگوني را پديد آورده است كه به جهت پراكندگي در منابع و مآخذ مختلف، امكان نگاهي كلّي و همه جانبه به آن‌ها براي پژوهشگران و مراجعان فراهم نيامده است. نوشتار حاضر با استخراج ديدگاه هاي گوناگون از متون روايي، تفسيري و علوم قرآني، آن‌ها را معرّفي و ارزيابي نموده و پژوهشي مختصر و نسبتاً فراگير درباره اميد بخش‌ترين آيه قرآن كريم سامان داده است. گويا در بين سي و دو ديدگاه به دست آمده از قرآن‌پژوهان در اين باره، آيات سوره هاي زمر/53، نسا / 116، حجر/ 49 و ضحي/ 5، از شهرت بيشتري برخوردارند.

Given the valuable status of the concept of hope (raja’) in Islamic culture, deciding on the most hopeful aya (verse) of the Holy Qur’an has since long ago been of concern to Muslim thinkers and Qur’an researcher. Thus, the expanse of their research has created such various viewpoints, that, due to the diversity of different sources and references, it has not been possible for the researchers and scholars to have a general and comprehensive view on them. By extracting various viewpoints from the tradition, exegetical, and Qur’anic science texts, the present writing has introduced and evaluated them and carried out a brief and relatively comprehensive research on the most hopeful aya of the Holy Qur’an. Among the thirty two viewpoints obtained from the Qur’an researchers in this respects, it seems that the verses 53/Surat al-Zumar, 116/Surat al-Nisa, 49/Surat-Hijr, and 5/Surat al-Zuha are more renowned.