شهر نور و ظلمت در شعر سهراب

Light and Gloom City in Sohrab’s Poem

در جهان‌بيني ايراني با دو عالم ويژه، يعني عالم نور و ظلمت، روبه‌رو هستيم. اين دو عالم برگرفته از تعاليم ارزش‌مند زردشت در تقسيم جهان به دو بخش تحت سلطه اهورا و اهريمن است. انديشه‌اي كه با نفوذ در باورها و مكتب‌ها ماندگاري خود را تضمين كرده است. در شعر سهراب سپهري بازتاب اين دو عالم را به‌وضوح مشاهده مي‌كنيم. سهراب براي به تصوير‌كشيدن عالم نور كه، برخلاف عالم ظلمت يا دنيا، عالمي انتزاعي است از دو بن‌مايه ايراني و اسلامي استعانت طلبيده است. او شهر نور را بر اساس روشني بي‌كران، آرمان‌شهر ايراني، و تصوير باغ كه برگرفته از تعاليم اسلامي است طراحي كرده است، نگرشي كه البته پيش از اشعار وي در متون عرفاني نيز مطرح بوده است.

In Iranian worldview, there is two special world, i.e. light and gloom world. These two worlds are taken from Zarathustra’s valuable instructions. According to the instructions, the universe is divided into two parts; one part is under Ahura’s authority and the other part is under Ahriman’s authority. Such thinking is still used, because it influenced many beliefs and schools. We can clearly see the reflection of these two worlds in Sohrab Sepehri’s poems. In order to picture the light world, which in comparison to the gloomy world is a virtual one, Sohrab used both Iranian and Islamic elements. He has designed the light city based on immense lightness, Iranian utopia, and garden pictures taken from Islamic instructions; an outlook that of course before him has been existed in mystical texts.