ارتباط بين هوش هيجاني و سلامت عمومي در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي بجنورد؛ سال 1392

The relationship between emotional intelligence and general health in Bojnurdʹʹs students of medical sciences; 2013

زمينه و هدف: نظريه‌ي هوش هيجاني ديدگاهي تازه در مورد پيش بيني عوامل موثر بر موفقيت و در پي آن پيشگيري از ايجاد اختلالات جسماني و رواني است. شواهد گذشته حاكي از آنست كه افراد با مهارت هيجاني بالاتر، در حيطه‌هاي مختلف زندگي برتر‌ند. از آنجايي كه دانشجويان افراد تاثير‌گذار جامعه در آينده خواهند بود، لذا اين پژوهش با هدف تعيين ارتباط بين هوش هيجاني و سلامت عمومي در بين دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي بجنورد در سال 1392 انجام شد. مواد و روش كار: اين مطالعه‌ي تحليلي بر روي 235 نفر از دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي بجنورد انجام شد. جهت بررسي سلامت عمومي و هوش هيجاني در آنان به ترتيب از پرسشنامه‌ي سلامت عمومي Goldberg و هوش هيجاني بار-ان (Bar-on i) استفاده شد. جهت تحليل داده‌ها از روش‌هاي آماري توصيفي، آزمون‌هاي ضريب همبستگي پيرسون و t گروه‌هاي مستقل با در نظر گرفتن سطح معناداري 05/0 p < ، در نرم‌افزار SPSS20 استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج حاصل از آزمون همبستگي پيرسون نشان داد كه بين هوش هيجاني و بعد اضطراب ارتباط معني‌دار آماري در جهت مثبت وجود داشت (23/0r= و008/0 p=) . همچنين بين هوش عاطفي و اختلال افسردگي ارتباط آماري معنا‌داري در جهت مثبت وجود داشت (43/0 r= و 001/0 p < ). بين ترم تحصيلي دانشجويان و ميزان هوش هيجاني و همچنين ميزان سلامت عمومي آنها، رابطه‌ي معناداري از نظر آماري در جهت منفي مشاهده شد (0.14 r=- و000/0 P=). نتيجه‌گيري: هوش هيجاني مي‌تواند عاملي پيشگويي كننده در سطح سلامت عمومي فرد باشد. پايين بودن سلامت عمومي و هوش هيجاني در بين شركت كنندگان مطالعه‌ي ما و ميزان ارتباط نزديك بين اين دو مولفه، لزوم استفاده از روشهاي روانشناختي و درماني جهت رفع موانع ارتقاي سلامت عمومي و بهبود وضعيتهوش هيجاني را طلب مي‌كند.

Background & Objectives:Emotional Intelligence theory predicts a new vision about the factors that influence success in the prevention of mental and physical disorders.Previous evidence suggest that individuals with higher emotional skills in various spheres of life are superior. Since students will be influential people in society of the future, the aim of this study was determine relationship between Emotional Intelligence and general health among them. Material & Methods:This analytical study was conducted on 235 students from the North Khorasan University of Medical Sciences. To evaluate General health and Emotional Intelligence Goldberg and Emotional Intelligence (Bar-on i) questionnaires, were used respectively. Data were analyzed by SPSS and presented with descriptive statistics، pearson correlation coefficient and Independent t-test . Results:The results of the Pearson correlation test showed a statistically significant positive relationship between emotional intelligence and anxiety. (p= 0.008, r= 0.23). Also there was a positive relationship between emotional intelligence and depression. (p=0.000, r= 0.43). Between semester and general health as well as their level of emotional intelligence, a meaningful negative relationship was observed. (p=0.000, r= 0.14) Conclusion:Emotional intelligence can be a predictor of general health. With respect to low general health and emotional intelligence among the studied participants, and the degree of the close relationship between these two components, using medical and psychological methods of removing barriers in the development of public health and improve emotional intelligence is recommended .