بررسي فاكتورهاي موثر بر انجام فعاليت فيزيكي منظم در بين پرسنل فوريت‌هاي پزشكي استان همدان با بهره‌گيري از مدل اعتقاد بهداشتي

Associated Factors with Regular Physical Activity among Emergency Medical Personnel in Hamadan: Applying Health Belief Model

مقدمه: در حال حاضر با توجه به ماشيني شدن شيوه زندگي و كاهش تحرك و فعاليت فيزيكي بيماري‌هاي غير واگير در حال افزايش است. در اين بين پرستاران و پرسنل فوريت‌هاي پزشكي از جمله افرادي هستند كه به واسطه شغل پراسترس خود و شيفت‌هاي كاري فشرده فعاليت فيزيكي كافي ندارند. اين مطالعه با هدف بررسي فاكتورهاي موثر بر فعاليت فيزيكي منظم در بين پرسنل فوريت‌هاي پزشكي استان همدان با بهره‌گيري از مدل اعتقاد بهداشتي انجام شد. روش‌ها: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي- تحليلي بود كه بر روي پرسنل فوريت‌هاي پزشكي استان همدان انجام گرفت. نحوه انجام مطالعه بدين شرح بود كه ابتدا كليه پرسنل استخدامي رسمي و پيماني پايگاه‌هاي اور‍ژانس استان همدان براي مطالعه انتخاب شدند كه تعداد آنان 102 نفر بود. سپس پرسش‌نامه طراحي شده بر مبناي مدل اعتقاد بهداشتي و پرسش‌نامه فعاليت فيزيكي IPAQ در اختيار آنان قرار داده شد. كليه تجزيه و تحليل‌هاي اين پژوهش به وسيله ورود داده‌ها به برنامه SPSS انجام گرفت. يافته‌ها: در اين مطالعه 5/73 درصد از افراد فعاليت جسماني ضعيف داشتند. همچنين نتايج نشان داد كه بين خودكارامدي ورزش و فعاليت فيزيكي منظم رابطه معني‌دار آماري وجود دارد (036/0 = P). بين فوايد و موانع درك شده با خودكارامدي ورزش نيز رابطه معني‌دار آماري وجود دارد (001/0 = P). اما بين فوايد و موانع درك شده با انجام فعاليت فيزيكي رابطه معني‌داري يافت نشد. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي پژوهش، بيشتر پرسنل فعاليت جسماني كافي ندارند، از اين رو با تقويت خودكارامدي ورزش و از طرفي ارتقاي آگاهي و دانش آنان در مورد فوايد و موانع ورزش بايد زمينه انجام فعاليت فيزيكي منظم را به ويژه در محيط كار افزايش داد.

Abstract Background: Because of the sedentary lifestyle and decreasing mobility and physical activity of the modern man, non-contagious diseases are rising. Nurses and emergency medical personnel are of the individuals who due to their stressful jobs and intensive shift work do not have enough physical activity. The aim of this study was to determine the factors related to regular physical activity among Hamadan emergency medical personnel by applying the Health Belief Model (HBM). Methods: This descriptive–analytical study was conducted on 102 male emergency medical personnel in Hamadan Emergency Medical Services. The questionnaire, which was designed based on HBM constructs and Physical Activity Questionnaire (IPAQ), was placed at their disposal. The data were analyzed by SPSS13. Findings: In this study, 73.5% of personnel had weak physical activity. Moreover, there was a significant correlation between regular exercise, self-efficacy and physical activity (P-value = 0.036), perceived benefits and barriers to exercise self-efficacy (P = 0.001). No significant correlation between perceived benefits and barriers to physical activity were observed. Conclusion: According to research findings, most employees did not have enough physical activity, thus should strengthen their exercise self-efficacy, and promote awareness and knowledge especially in the workplace about exercise benefits and barriers to regular physical activity fields.