اثرات سايتوتوكسيك داروي 5-فلورواوراسيل بر پروماستيگوت هاي ليشمانيا ماژور و القا مرگ برنامه ريزي شده سلولي

Cytotoxic Effects of 5-Fluorouracil onMajor Promastigotes and Induction of Apoptosis

چكيده مقدمه: ليشمانيوز جلدي يكي از مشكلات بهداشت عمومي در ايران به شمار مي آيد. تركيبات آنتيموان داروهاي معمول در درمان اين بيماري هستند. اما مصرف اين داروها داراي محدوديت ها و عوارض سو متعددي است و خطر عود بيماري نيز وجود دارد به طوري كه تحقيقات براي معرفي داروهاي جديد و موثر از اهميت بالايي برخوردار است. در پژوهش حاضر، تاثير داروي 5-فلورواوراسيل بررسي شد پروماستيگوت ليشمانيا ماژور در شرايط In vitro مورد ارزيابي قرار گرفت. هم چنين تاثير اين دارو در روند القا مرگ برنامه ريزي شده سلولي در پروماستيگوت هاي انگل بررسي شد. مواد و روش ها: غلظت هاي مختلف از داروي 5-فلورواوراسيل(12، 25، 50 و 100 ميكروگرم بر ميلي ليتر) در سه زمان(24، 48 و 72 ساعت) بر پروماستيگوت هاي انگل تاثير داده شده و با استفاده از شمارش تعداد انگل IC50 (half maximal inhibitory concentration) محاسبه شد. با استفاده از آزمونMTT [3-(4, 5-dimethyl thiazolyl-2)-2, 5-diphenyle tetrazolium bromide] درصد زنده بودن انگل پس از اضافه كردن دارو تعيين شد و به منظور بررسي القا مرگ برنامه ريزي شده سلولي در انگل آناليز فلوسايتومتري مورد استفاده قرار گرفت. يافته هاي پژوهش: 24 ساعت پس از كشت تعداد انگل در گروه كنترل 106×25/1 در هر ميلي ليتر شمارش شد و اين تعداد در غلظت 12 و 100 ميكروگرم بر ميلي ليتر از دارو به ترتيب 106×73/0 و 106×4/0 شمارش شد. IC50 دارو 24 ساعت پس از كشت 17/26 ميكروگرم بر ميلي ليتر محاسبه شد. آناليز نتايج به دست آمده از آزمون فلوسايتومتري نشان داد كه داروي 5-فلورواوراسيل باعث القا مرگ برنامه ريزي شده سلولي در پروماستيگوت هاي انگل مي شود كه در گروه كنترل 72 ساعت پس از كشت انگل ميزان مرگ برنامه ريزي شده سلولي 64/3 درصد بود در حالي كه پس از اين مدت زمان در غلظت 100 ميكروگرم بر ميلي ليتر ميزان مرگ برنامه ريزي شده سلولي 5/74 درصد تعيين شد. بحث و نتيجه گيري: طبق نتايج حاصله، داروي 5-فلورواوراسيل داراي اثرات ضد ليشمانيايي بوده و مي توان آن را براي مطالعه در شرايط درون تني به عنوان دارويي جديد عليه انگل ليشمانيا پيشنهاد داد.

Introduction: Cutaneous leishmaniasis is considered as a public health problem in Iran. Antimony compounds are commonly used in the treatment of this disease. Ho-wever, using the drugs is associated with limitations and several side effects and also there is the risk of disease recurrence. So, exploring new and effective drugs is of a great importance. In the present study, the effect of 5-fluorouracil on the growth and apoptosis induction of Leishmania major promastigotes was evaluated. Materials and Methods: Different concent-rateons of 5–fluorouracil (12 , 25, 50 and 100 µg/ml) were tested at three times (24, 48 and 72h) and half maximal inhibitory concentration (IC50) was calculated by co-unting the number of parasites and lethality percent of the drug on promastigotes was determined by MTT [3-(4,5-dimethyl thi-azolyl-2)-2,5-diphenyle tetrazolium bro-mide] assay. Flow cytometry was applied to investigate the induction of apoptosis on the parasite. Findings: 24 hours after culturing, the para-sites count was 1.25×106 per ml in the cont-rol group and the numbers were counted 0.73× 106 and 0.4×106 at the concentrations of 12 and 100 µg/ml, respectively. The IC50 were measured to be 26.17µg/ml after 24h. Flow cytometry analysis showed that the 5-fluorouracil induced apoptosis in Le-ishmania major promastigotes so that apo-ptosis was 3.64% in the control group 72 hours after parasite culturing while, ap-optosis was 74.5% at the 100 µg/ml concentration of 5-fluorouracil . Discussion & Conclusion: According to our results, 5-fluorouracil has anti-Leishmanial effects and it can be suggested as a new drug for in vivo purposes against Leish-mania parasite