بررسي اپيدميولوژي ليشمانيوز جلدي در شهرستان انديمشك

Epidemiological Study of Cutaneous Leishmaniasis in Andimeshk

چكيده مقدمه: نظر به هم جواري استان خوزستان با كانون هاي اندميك ليشمانيوز جلدي نظير بوشهر، ايلام و اصفهان و نيز بروز كانون هاي جديد بيماري سالك در اين استان هم چون شهرستان انديمشك، مطالعه حاضر با هدف بررسي برخي جنبههاي اپيدميولوژيك اين بيماري و نمايان ساختن اهميت كنترل آن در شهرستان انديمشك انجام گرفت. مواد و روش ها: در اين مطالعه مقطعي، توصيفي و تحليلي، اطلاعات اپيدميولوژيك شامل سن، جنس، محل زندگي، شغل، تعداد، محل زخم و سابقه اسكان يا مسافرت، از 605 بيمار مبتلا به سالك كه در سال هاي 1384 لغايت 1389 تحت پيگيري و درمان قرار گرفته بودند، ثبت و توسط نرم افزارSPSS vol.15 آناليز گرديد. يافته هاي پژوهش: بيشترين درصد مبتلايان مربوط به ليشمانيوز جلدي نوع شهري(2/61 درصد) بود. آزمون كاي اسكوير اختلاف معني داري را بين مبتلايان به سالك نوع شهري در مقايسه با نوع روستايي(1/38 درصد) نشان داد. درصد ابتلا به سالك در مردان بيشتر از زنان بود و آزمون آماري اختلاف معني داري را بين مردان مبتلا در مقايسه با زنان نشان داد. بيشترين درصد مبتلايان در گروه سني 24- 15 سال(6/41 درصد) و كمترين درصد در گروه سني كمتر از يك سال(6/1 درصد) و در بين مشاغل، بيشترين درصد مبتلايان را نظاميان(2/31 درصد) و كمترين درصد(2/4 درصد) را ساير مشاغل(مشاغل آزاد) به خود اختصاص داده بودند. بيشترين شيوع فصلي نيز مربوط به پاييز(44 درصد) بوده است. 3/25 درصد از بيماران سابقه اسكان يا مسافرت به نواحي اندميك را داشته و 7/71 درصد آنان داراي سابقه فوق الذكر نبودند. بحث و نتيجهگيري: روند افزايشي ليشمانيوز جلدي شهري در سال هاي اخير در شهرستان انديمشك به ويژه در بين پرسنل نظامي ميتواند زنگ خطري براي انتقال بيماري در نتيجه جا به جايي يگان هاي نظامي به مناطق داراي قابليت انتقال باشد. لذا يافتن علل آلودگي بيشتر در اين گروه شغلي و نيز اقدامات كنترلي مناسب امري لازم به نظر مي رسد.

Introduction: Since Khuzestan province is in neighbourhood with endemic foci of cut-aneous leishmaniasis such as Isfahan, Bu-shehr and Ilam provinces and also the inci-dence of new foci in this province, present study aimed to investigate some epidem-iological aspects of cutaneous leishmaniasis and to indicate the importance of contr-olling this problem in Andimeshk city. Materials & Methods: This cross-sectional and descriptive-analytical study was condu-cted from 2005 to 2010. Epidemiological data, including age, sex, location, occup-ation, number, wound position and resid-ence or travel history of 605 patients infli-cted to cutaneous leishmaniasis were reco-rded and analyzed by SPSS15. Findings: Most of the patients were suff-ered from anthroponotic cutaneous Leishm-aniasis (ACL) (61.2%). According to the Chi-square test, there was a significant difference between number of ACL and zoonotic cutaneous Leishmaniasis (ZCL) (38.8%). Also, there was a significant diff-erence between number of male and female patients inflicted to Leishmaniasis (males were more afflicted to Leishmaniasis). Most of the patients aged 15-24 years old (41.6%) and the age group of less than one year old had the lowest percentage (1.6%). Among the job groups, military subjects were mostly afflicted to Leishmaniasis (31.2%) and other job groups (nongove-rnmental jobs) had the less percentage (4.2%). Autumn had the most seasonal prevalence (44%). 25.3% of the patients had a history of residence or travelling to the endemic areas and 71.7% of them didn’t have these histories. Discussion & Conclusion: Incremental tre-nd of cutaneous Leishmaniasis in andi-mes-hk district which is mainly common among military groups can indicate trans-ferring ability of the disease to prone areas due to the military groups’ movement. The-refore, finding the causes of infection in these groups should be considered as prior-ity in order to properly control and prevent spreading of the disease.