جداسازي و ارزيابي ميكروارگانيسم هاي مقاوم به سلنيت از پساب هاي صنعتي

Isolation and Characterization of Selenite Resistant Microorganisms from Industrial Wastewaters

چكيده مقدمه: غلظت هاي بالاي سلنيوم محلول، سلنيت و سلنات براي ارگانيسم هاي زنده سمي مي باشند. تجمع سلنيوم در محيط هاي معين سبب بيماري هاي پوست، ريزش مو، دفرمه شدن ناخن ها، پوسيدگي دندان ها، اختلالات رواني، نكروز كبد، كليه و مرگ سلول در انسان مي گردد. بنا بر اين، پالايش زيستي به عنوان يك روش موثر پاكسازي مكان هاي آلوده به سلنيوم مورد مطالعه قرار گرفته است. مواد و روش ها: در اين مطالعه، 263 سويه باكتري از نمونه هاي پساب جمع آوري شده از مكان هاي آلوده به سلنيوم در استان قم با استفاده از روش غني سازي و نيز كشت مستقيم در محيط جامد جداسازي گرديد. MIC با استفاده از روش رقت در آگار در سويه هاي مقاوم سنجيده شد و روش ديسك ديفيوژن جهت تعيين مقاومت يا حساسيت اين باكتري ها انجام گرفت. يافته هاي پژوهش: سويه هاي باكتريايي QW90 و QW243 به ترتيب رنج بالايي از MIC 550 و500 ميلي مولاري را نسبت به اكسي آنيون سمي سلنيت نشان دادند. بر اساس تست هاي متداول بيوشيميايي و مطالعات16S rRNA به ترتيب سويه QW90 و QW243 به عنوان Bacillus sp. AB315f (FRB21125) و Pseudomonas marincola (AF326382) شناسايي گرديدند. هم چنين، اين دو سويه نسبت به برخي از آنتي بيوتيك ها مقاومت نشان دادند. بحث و نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش نشان داد كه استفاده از روش غني سازي در مقايسه با روش كشت مستقيم، موجب جداسازي بهتر باكتري هاي مقاوم به سلنيت مي گردد. هم چنين، QW90 Bacillus sp. strain مي تواند كانديدي براي پالايش زيستي مكان هاي آلوده باشد.

Introduction:High concentrations of soluble selenium, selenite and sele-nate are toxic to living organisms. The accumulation of selenium in ce-rtain environments results in discol-oration of skin, hair loss, deformation of nails, tooth decay, psychological disturbances, liver and kidney ne-crosis and cell death. Thus, biorem-ediation of the element has been co-nsidered as an effective means of cleaning up of selenium-contamin-ated sites. Materials & Methods: In this study, 263 bacterial strains were isolated from wastewater samples collected from selenium-contaminated sites in Qom province using the enrichment culture technique and direct plating on agar. MIC was measured among resistant strains by agar dilution met-hod and disk diffusion method was performed to determine resistance or sensitivity to these bacteria. Findings: Bacterial strains desig-nated QW90 and QW243 exhibited very high MIC values ranging 550 and 500 for toxic oxyanion of sele-nite, respectively. Strains QW90 and QW243 were identified as Bacillus sp. AB315f (FRB21125) and Pseudom-onas marincola (AF326382) with conventional biochemical tests and 16S rRNA studies. Furthermore, the-se two bacterial strains were resistant to some antibiotics. Discussion & Conclusion: Our study showed that the utilization of enric-hment culture technique in compa-rison to the direct plating on agar leads to better isolation of selenite resistant bacteria. Also, Bacillus sp. strain QW90 can be used for biorem-ediation of contaminated sites.