رابطه نگرش و گرايش به كارآفريني سازماني در اعضاي هيات علمي دانشكده-هاي تربيت بدني كشور

The Relationship between Attitude and Orientation to Intrapreneurship in Physical Education and sport science Faculty’s of Iran

هدف از اين تحقيق بررسي و رابطه نگرش و گرايش به كارآفريني سازماني در اعضاي هيات علمي دانشكده هاي تربيت بدني كشور بوده است. روش اين پژوهش توصيفي ـ پيمايشي مي باشد. جامعه مورد نظر تحقيق شامل تمام اعضاي هيات علمي دانشكده هاي تربيت بدني و علوم ورزشي كشور بود كه به منظور نمونه گيري در هر دانشكده به صورت تصادفي با تخصيص متناسب تعداد افراد تعيين و در تحقيق شركت داده شدند. در مجموع كل افراد شركت كننده در تحقيق 124 نفر بودند كه به سه پرسشنامه مجزاي نگرش به كارآفريني، گرايش به كارآفريني معرفي شده توسط مارگريت هيل (2003) (بازنگري شده توسط محقق) و اطلاعات فردي پاسخ دادند. به منظور تامين روايي ابزار اين تحقيق از نظرات و راهنمايي هاي اساتيد صاحب نظر استفاده شد و پايايي سيوالات نيز از طريق آلفاي كرونباخ (5/73/0) در يك مطالعه مقدماتي به دست آمد. تجزيه و تحليل داده ها در دو سطح آمار توصيفي (فراواني، درصد ميانگين، انحراف از معيار) و در سطح آمار استنباطي از آزمون آناليز واريانس، ضرايب همبستگي متناسب، آزمون تعقيبي توكي و نيكويي برازش به كمك نرم افزار spss انجام گرفت. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه ميانگين نگرش به كارآفريني در 124 نفر افراد تحت بررسي برابر با 49/33 بود. حداكثر نمره گرايش به كارآفريني 300 مي باشد كه ميانگين نمره كسب شده توسط اعضاي هيات علمي 95/185 بود كه نشان دهنده گرايش پايين در ميان اعضاي هيات علمي دانشكده‌هاي تربيت بدني كشور است. آزمون آناليز واريانس يكطرفه نشان داد بين بين نگرش و گرايش به كارآفريني در دانشكده‌هاي مختلف تفاوتي وجود ندارد. بين نگرش و گرايش به كارآفريني اعضاي هيات علمي دانشكده‌هاي تربيت بدني رابطه معني داري وجود داشت. (001/0 p < و574/0r=). نتايج پژوهش حاضر نشان داد اعضاي هيات علمي دانشكده‌هاي تربيت-بدني كشور نمرات قابل قبولي از لحاظ نگرش و گرايش به كارآفريني كسب نكردند. نتايج حاضر، نگرش به كارآفريني را به عنوان يك پيشگوي مطلوب براي گرايش به كارآفريني در دانشكدههاي تربيت بدني معرفي كردند.

The purpose of this study was to investigate the relation between attitude and orientation to intrapreneurship in physical education and sport science faculties of Iran to determine a regression model. (n=188). To achieve the objectives, in this study two questionnaires Marguerite Hill Intrapreneurial attitude and intensity indexes, as well the researcher inspected the later questionnaire was used. A demographic questionnaire was made on the research objectives. The instrument of data gathering have prepared some fields caused of question stand able by experts and was possible that we could get in context by Cronbch’s alpha. For faculty memberʹs sampling,124 person were selected with random sampling and fit allocation methods from all colleges. For gathering of data from questionnaires were analyzed through correlation coefficients, analysis of variance, tuky follow up test, regression analysis and kolomogorov-smirnov Z. The results indicated that mean of attitude to intrapreneurship in physical education faculty’s was 33.49 (maximum was 50) and mean of Orientation to intrapreneurship was 131.06 (maximum was 300). A positive relationʹs were found between variety of attitude to intrapreneurship and amount of Orientation to intrapreneurship in physical education and sport science faculties (r=0/574, p < 0.001). In general, these values were the result of inappropriate attitude and low rate of orientation to intrapreneurship in iranian physical education faculty’s. Results show attitude to intrapreneurship as a valuable predictor for orientation to intrapreneurship. It was the basis of predictor model.