رابطه بين عملكرد خانواده و كفايت اجتماعي دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد سلماس

Relationship between Family Function and Social Competence in the Students of Islamic Azad University, Salmas Branch

هدف: هدف از اين تحقيق بررسي رابطه بين عملكرد خانواده دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد سلماس و كفايت اجتماعي آنان بود. روش: در اين تحقيق از روش تحقيق همبستگي استفاده شد. جامعه آماري در برگيرنده كليه دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد سلماس بود كه در سال تحصيلي 89- 88 مشغول به تحصيل بودند. جامعه آماري اين تحقيق حدود 2500 نفر بو د. حجم نمونه با استناد به جدول مورگان حدود 335 نفر برآورد شده است كه اين مقدار با روش نمونه گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. براي جمع آوري داده‌ها در اين پژوهش از دو نوع پرسشنامه استفاده شد كه عبارتند از: الف) پرسشنامه كفايت اجتماعي، ب) ابزار سنجش خانواده مك مستر. پس از تجزيه و تحليل داده‌ها نتايج زير حاصل شد. يافته‌ها: بين عملكرد كلي خانواده با كفايت اجتماعي رابطه‌ي معنا داري وجود دارد. بين نگرش مثبت در باره نقش‌هاي محوله و كفايت اجتماعي رابطه وجود دارد. بين آميزش عاطفي در خانواده و كفايت اجتماعي رابطه وجود دارد. بين همراهي عاطفي در خانواده و كفايت اجتماعي رابطه وجود دارد. نتيجه‌گيري: مي‌توان چنين نتيجه‌گيري كرد كه اگر بتوانيم عملكرد خانواده را بهبود بخشيم به تبع آن كفايت اجتماعي و مولفه‌هاي آن نيز افزايش خواهد يافت

In this study, the correlation research method was used. The statistical society included all students (2500) in Salmas branch studying in 88-89 academic year. The sample (335) was selected using multi-stage cluster method based on Morgan’s table. To collect data, two questionnaires were implemented namely as: social competence and McMaster’s family measurement. Data analysis indicated that there was a significant relationship between overall family function and social competence. There was relationship between positive attitude on the assigned roles and social competence and also between emotional assimilation within family and social competence. It can be concluded that if family function is improved, social competence and its variable will increase accordingly.