پارادايم هاي حاكم بر تربيت ويژه از منظر جامعه‌شناسي علم

Dominant Paradigms on Special Education from the Perspective of the Sociology of Science

هدف اصلي اين پژوهش، بررسي پارادايم هاي حاكم بر تربيت ويژه از منظر جامعه‌شناسي علم مي‌باشد. براي دستيابي به اين هدف از روش پژوهش تحليل تطبيقي بهره گرفته شد. با اين توضيح كه به دليل اثرگذاري پارادايم علمي حاكم بر هر رشته علمي بر صاحب‌نظران، نظريه‌ها و تحول‌هاي علمي موجود در آن رشته، جريان شناسي كلان پارادايمي در هر رشته از اهميت برخوردار است. لذا، اين مطالعه با هدف جريان شناسي كلان تغييرات و شكل‌گيري پارادايم‌ها در حوزه تربيت ويژه/ آموزش و پرورش ويژه به توصيف، دسته بندي، تحليل و ارزيابي پارادايم‌هاي شناسايي شده موجود در اين رشته توسط صاحب‌نظران، پرداخته است. سپس، با انتخاب يكي از اين دسته‌بندي‌ها، تغيير و تحول‌هاي پارادايمي شكل گرفته در چهار مرحله پيش‌پارادايم، نرمال، بحران و انقلاب از منظر جامعه‌شناسي علمي كوهني مورد بررسي قرار گرفت.

The main objective of this study was to examine the dominant paradigms on special education from the perspective of the sociology of science, to achieve this goal, used from the method of analytical - adaptive method. With this explanation that because of impact of dominated scientific paradigms on researchers, theories and scientific developments in the field identifying the major paradigms is important. Therefore, this study aims to identify major changes and emerging paradigms in the field of Special Education to describing, categorizing, analyzing and evaluating exist paradigms identified by experts in the field is done. Then, to select one of these categories, change and develop of the paradigm formed in four stages -Pre-paradigm, normal, crisis and revolution- from the perspective of science sociology of Kuhn.