سخن سر دبير

بديهي است كه تمام نهضت‌هاي انقلابي پيش از آغاز حركت، اهدافي را براي خود تبيين مي‌كنند. هرچند اولين مرحله از انقلاب اسلامي، از ميان برداشتن رژيم طاغوت بوده، ولي روشن است كه اين مرحله، نخستين مرحله از مراحل تحقق اهداف و تنها بسترساز حركت اصلي انقلاب؛ يعني ايجاد مبنايي اساسي براي پايه گذاري يك حركت فكري در جهان بوده است. مدل طراحي شده از سوي رهبر معظم انقلاب اسلامي، نوعي هندسه حركت امت اسلامي از انقلاب اسلامي به دنياي اسلام را ترسيم مي‌‌‌كند كه مراحل آن؛ يعني انقلاب اسلامي، نظام اسلامي، دولت اسلامي و كشور اسلامي براي رسيدن به ايجاد دنياي اسلامي ترتيب بندي شده است. ايشان در 21 آذرماه 1380 اين فرايند را چنين بيان فرموده‌اند: «فرايند تحقق هدفهاي انقلاب اسلامي، يك فرايند طولاني و البته دشواري است ... قدم اول كه پر هيجان‌تر و پر سر و صداتر از همه است، ايجاد انقلاب اسلامي است. قدم بعدي [مرحله دوم] ترتيب نظام اسلامي بر انقلاب اسلامي است؛ يعني ايجاد نظام اسلامي كه گفتيم نظام اسلامي؛ يعني هندسه عمومي جامعه اسلامي... قدم بعدي [مرحله سوم] كه از اينها دشوارتر است، ايجاد دولت اسلامي است. دولت نه به معناي هييت وزيران، يعني مجموعه كارگزارن حكومت؛ يعني من و شما. ما بايد به معناي واقعي كلمه در درون اين نظام، اسلامي بشويم... قواي مقننه و قضاييه و مجريه و مسيولان گوناگون ما بايد بتوانند تا حد قابل قبولي خود را با اين قالبها و معيارهاي ديني و اخلاق اسلامي تطبيق دهند. اين مرحله سوم است. ما الان در اين مرحله قرار گرفته‌ايم... بعد از اين مرحله، مرحله تلالو و تشعشع نظام اسلامي [مرحله چهارم]؛ يعني مرحله ايجاد كشور اسلامي. اگر اين مرحله به وجود آمد، آن گاه براي مسلمانان عالم، الگو و اسوه مي‌‌‌شويم... اگر توانستيم اين مرحله را به سلامت طي كنيم... آنگاه مرحله بعدي [پنجم]، ايجاد دنياي اسلامي است. ببينيد فرايند تحقق نظام اسلامي همين طور قدم به قدم به نتايج نهايي خود نزديك مي‌‌‌شود». هر يك از مراحل ترسيم شده از سوي مقام معظم رهبري براي رسيدن به مرحله ديگر، خود يك هدف محسوب مي‌شود كه رسيدن به هر يك از اين اهداف و محقق كردن آنها مستلزم نوآوري و شكوفايي است. رهبر فرزانه انقلاب اسلامي در طليعه نوروز، سال 1387 را به عنوان آغاز دهه چهارم انقلاب، بهار نوآوري و شكوفايي ملت ايران نام نهادند. اين نامگذاري به اين معنا است كه ايشان نسبت به تحقق اين مطالبه در آغاز دهه چهارم انقلاب اصرار دارند. هر چند اين عنوان براي سال جاري در نظر گرفته شده ولي اين مطالبه دايمي مقام معظم رهبري از بسيج بوده است. ايشان در ديدار با دانشجويان بسيجي در پنج خرداد 1384 مي‌‌‌فرمايند: «تجدد و نوگرايي حقيقي و بازكردن ميدانهاي تازه سازندگي، مطلوب اسلام است. اصلاً اسلام اين را از انسان خواسته، اين به بركت تامل، تعمّق، كار درست، كار فكري، تلاش علمي، مجاهدت، استقبال از كار و از خطر در همه ميدانها و همت‌‌ها را بلند كردن به دست مي‌‌‌آيد. اين كارها مربوط به كيست؟ مربوط به بسيج است. اگر بسيج را درست معنا كنيم همين است. بسيج همچنين يعني انسان با همتي كه غيرت ديني و دانايي فكري و نيازشناسي و ابتكار، جوشش ذهني و خلاّقيت دارد و وارد ميدان مي‌‌‌شود‍«. اين سخنان گوياي آن است كه همچنان كه بسيج در شكل‌گيري انقلاب و رويارويي با تهديدهاي گسترده نقش استراتژيك داشته، در اين عرصه نيز داراي نقش محوري بوده و حيطه ماموريتي آن بسيار گسترده، متنوع و فراگير است. در واقع؛ بسيج در انقلاب اسلامي يك سرمايه اجتماعي براي گذر از مراحل مختلف انقلاب بوده كه نيازمند نوآوري در نگاه به بسيج و نوآوري در نگاه بسيج به رويدادها و مطالبات نظام و رهبري و مسايل پيش روي انقلاب اسلامي است.