تغييرات آب و هوا و سياست‌هاي مقابله در صنعت گردشگري

Climate Change and Tackling Policies in Tourism Industry

امروزه، صنعت گردشگري به ميزان بيست و يك درصد در توليد كربن ناشي از سوختن سوخت-هاي فسيلي (بخش‌انرژي) نقش دارد. ضرورت مشاركت بخش‌هاي مختلف اجتماعي در حمايت از سياست‌هاي مقابله با تغييرات آب و هوا، سبب شد تا بخش گردشگري از طريق بيانيه داووس، متعهد شود كه به يكي از پيشگامان پاسخ جهاني به تغييرات آب و هوا تبديل شود. در اين راستا، شناخت تغيير آب و هوا و حمايت از سياست‌هاي مقابله در اين صنعت از اهميت فزاينده‌اي برخوردار شده است. از آنجا كه اجراي سياست هاي مقابله در صنعت گردشگري مستلزم همكاري و مشاركت ذينفعان است، تحقيق حاضر، براي نخستين بار در ايران، در صدد بررسي ميزان حمايت صاحبان اقامتگاه‌هاي گردشگري از سياست‌هاي مقابله با تغيير آب و هوا و عوامل موثر بر آن مي‌باشد. جامعه آماري تحقيق حاضر را صاحبان 121 اقامتگاه گردشگري در شهرهاي نور، محمودآباد و بابلسر در استان مازندران تشكيل مي‌دهند. براي انجام اين تحقيق از روش بررسي پيمايش و براي جمع‌آوري داده‌هاي آن از پرسش‌نامه استفاده شده است. يافته‌هاي تحقيق حاكي از آن است كه صاحبان اقامت‌گاه‌هاي گردشگري حامي‌سياست‌هاي مقابله با تغيير آب و هوا بوده و كاهش گردشگر به‌عنوان مهم‌ترين پيامد شغلي تغيير آب و هوا معرفي شده است. علاوه بر اين، نتايج تحقيق نشان داد كه افزايش هزينه‌هاي تهيه‌ي وسايل سرمايشي در تابستان، به عنوان مهم‌ترين پيام محلي تغيير آب و هوا در گردشگري بيان شده بود. هم چنين، نگرش صاحبان اقامتگاه‌هاي گردشگري نسبت به تغيير آب و هوا مثبت بوده است. درنهايت، پيام‌هاي محلي تغيير آب و هوا و نگرش نسبت به آن از مهم‌ترين عوامل تبيين كننده‌ي حمايت از سياست‌هاي مقابله در شهرهاي مورد بررسي بود.

Introduction This study aims to investigate attitudes of tourism residence owners towards climate change and their support of mitigation and adaptation policies. This study is the first investigation on the subject of climate change and policies to support the tourism sector in Iran.