بررسي ارتباط پلي‏مورفيسم ژن مهاركننده‌ي فعال كننده‌ي پلاسمينوژن-1 (PAI-1) با سقط مكرر جنين

Association of plasminogen activator inhibitor-1 (PAI-1) polymorphisms with recurrent pregnancy loss

سابقه و هدف: منظور از سقط تكراري، وقوع 2 يا 3 بار سقط متوالي خود به خودي، قبل از هفته 20 مي‌باشد. با توجه به شيوع حدود 5% سقط در زنان، اثرات مخرب رواني سقط بر زندگي خانوادگي افراد و اينكه علت بخشي از اين سقط‌ها مشكلات انعقادي است، در اين مطالعه، پلي‌مورفيسم ژن مهاركننده‌ي فعال‌كننده‌ي پلاسمين-1 (PAI-1) مورد بررسي قرار گرفت و ارتباط آن با سقط خود به خودي در بيماران ايراني و گروه كنترل سالم مورد ارزيابي قرار گرفت. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه‌ي مورد-شاهدي، 100 بيمار با سابقه‌ي سقط (حداقل دو بار) به عنوان گروه بيمار و 100 زن سالم با حداقل دو زايمان موفق و بدون سابقه‌ي سقط به عنوان گروه كنترل، مورد مطالعه قرار گرفتند. استخراج DNA از لوكوسيت‌ها و با روش نمك اشباع، انجام شد. براي بررسي پلي‌مورفيسم‌هاي PAI-1 (4G/5G) واكنش زنجيره‌ي پليمراز انجام و حضور يا عدم حضور موتاسيون PAI-1 (4G/5G) توسط روش PCR-RFLP بررسي شد. به منظور تجزيه و تحليل آماري از نرم افزار SPSS ويرايش 18 و از آزمون مربع كاي استفاده و ارزش احتمال 05/0P < به عنوان سطح معني‌داري در نظر گرفته شد. يافته‌ها: در مطالعه‌ي حاضر، براي بررسي پلي‌مورفيسم PAI-1 (4G/5G)، فراواني آلل موتانت 4G در زنان دچار سقط مكرر، 42% و در زنان گروه شاهد، 30% به دست آمد، كه نشان‌دهنده‌ي افزايش معني‌دار (012/0P=) الل4G در جمعيت بيمار نسبت به گروه كنترل بود (ميزان خطر نسبي در جمعيت: 83/1). نتايج در مورد ژنوتيپ 4G/4G با فراواني 17% در گروه بيمار، 5% در گروه شاهد و 006/0P= (ميزان خطر نسبي: 63/4) نيز نشان‌دهنده‌ي افزايش معني‌دار ژنوتيپ 4G/4G در گروه بيماران بود. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج حاصل به نظر مي‌رسد خانم‌هاي داراي سقط مكرر، در مواجهه‌ي بيشتر با الل 4G و ژنوتيپ 4G/4G هستند. از اين رو، بررسي وجود اين جهش همراه با ساير عوامل مشكوك مثل MTHFR، فاكتور 5 لايدن در بيماران مبتلا به سقط مكرر، توصيه مي‌شود.

Background and Aim: Recurrent pregnancy loss (RPL) refers to the occurrence of two or more consecutive losses of clinically recognized pregnancies prior to the 20th week of gestation. Several factors play a role in recurrent pregnancy loss (RPL) including thrombophilic conditions, which can be influenced by gene polymorphisms. Plasminogen activator inhibitor-1 (PAI-1) is involved in the fibrinolytic process, and several studies have reported the association between this gene polymorphism and recurrent pregnancy loss (RPL). Materials and Methods: We studied the PAI-1 4G/5G polymorphism in women with recurrent abortion. 100 patients with recurrent abortions (at least two) were selected as cases and 100 healthy female with two or more normal term deliveries and without a history of abortion were selected as controls. Total genomic DNA was isolated from blood leukocytes. The status of the PAI-1 4G/5G polymorphism was determined by PCR-RFLP. Amplifying the corresponding region of genomic DNA followed by treatment with restriction enzyme Bse RI. Results: Homozygosity for PAI-1 4G polymorphism was seen in 17 cases (17%), in contrast to 5 persons in the control group (5%) (P=0.006) and patients with homozygote 4G mutation were significantly more prone to RPL in contrast to others (OR: 4.63, %95 CI: 1.55?13.84). ‍Conclusion: Considering these results, because 4G/4G polymorphism for PAI-1 gene could be a thrombophilic mutation leading to abortion, analysis of this mutation and other suspected factors such as MTHFR and FV Leiden is recommended in patients with RPL.