پارادايم‌هاي رقيب در علم سازمان و مـديـريـت: رويـكـرد تـطبـيقـي به هستـي‌شنـاسي، شنـاخت‌شنـاسي و روش‌شناسي

The Paradigms in the Science of Organization and Management: A Comparative Approach to Ontology, Epistemology and Methodology

واژه‌ پارادايم‌ چنان در تار و پود رشته‌هاي مختلف، از علوم طبيعي گرفته تا علوم انساني، نفوذ كرده كه درك مفهوم و ابعاد آن براي هر پژوهشگر لازم و ضروري نمايد و بر اين اساس به مفهومي غالب در فلسفه علم تبديل شده است. تعاريف مختلفي از پارادايم‌ ارايه كرده‌اند، ولي مي‌توان پارادايم‌ را مجموعه‌اي از باورها و پيش‌فرض‌هاي بنيادي تصور كرد كه در هستي‌شناسي، شناخت‌شناسي و روش‌شناسي متجلي مي‌شود. تقسيم‌بندي‌هاي متعددي از پارادايم‌ها انجام شده، ولي در ادبيات علم سازمان و مديريت، تقسيم پارادايم‌ها به اثبات‌گرايي، تفسيري، تيوري انتقادي، فمينيست، پست مدرنيست و تيوري آشوب غالب تر است. در اين مقاله با شرح هر پارادايم، اركان سه‌گانه آن مورد بررسي قرار ‌گرفته و با اشاره به كاربرد آن‌ها در علم سازمان و مديريت نتيجه‌گيري مي‌شود كه در پژوهش‌هاي مديريتي، همه پارادايم‌هاي مذكور مي‌توانند در حوزه‌هاي مختلف مورد استفاده قرار گيرند.

The term paradigm hase penetrated in the web of many fields form natural to social sciences. Therefore, for each researcher, understanding itʹs Concept and dimensions is necessary. It is become to a common term in philsophy of science. There are many definitions of paradigm, but we can define it as: a set of believes and basic assumptions that are reflected in the ontology, epistemology and methodology. There are many typologyes of paradigms in social science. In this paper, we will suggest a typology with six paradigm: positivism, interpretive, critical theory, feminist, complexity theory and chaos theory. Then, after comparison these paradigm, we highlight theirʹs applications in organization and management science.