بررسي تطبيقي انديشه‌هاي علامه اقبال لاهوري و امير الشعرا شوقي

A Comparative Study of Allama Eghbal - e - Lahouri and Amir Al-shoara Showghi

علامه اقبال لاهوري شاعر فارسي زبان هندي و اميرالشعرا شوقي شاعر عرب زبان مصري، هر يك در دوره زندگاني خود از سرشناس ترين شاعران كشورشان به شمار مي آمدند. شرايط اجتماعي و سياسي تقريبا مشابه حاكم بر جامعه هند و مصر در قرن نوزدهم، باعث به وجود آمدن انديشه هاي مشترك در ذهن و زبان اين دو شاعر وطن‌پرست گرديده است. در اين مقاله سعي ما بر اين بوده است، با بررسي شرايط اجتماعي و سياسي حاكم بر جامعه هند و مصر، به بررسي انديشه‌هاي مشترك اين دو شاعر بپردازيم. مهمترين منابع در تهيه اين مقاله ديوان شعر اقبال و شوقي مي‌باشد و آنچه بيان شده است، تنها به استناد شعر آنان مي‌باشد.

Eghbal - e - lahouri, the Indian Persian-speaking poet, and Amir Al-shoara showghi, Egyptian Arab-speaking poet, were of the most famous poets in their age.Approximately common social and political conditions in India and Egypt in 19th century created common thoughts in their mind and style. This paper tries to analyse common thoughts of these two poets by considering social and political changes in their societies.The most important sources for preparing this paper are Eghbal and Showghi’s divans and what is presented, is only based on their poems.