قرباني فرزند در دو داستان رستم و سهراب و حضرت ابراهيم

Filicide in the Stories of “Rostam and Sohrab” and “Ibrahim and Ismail”

اين تحقيق به بررسي دو اثر «رستم و سهراب» اثر ابوالقاسم فردوسي - شاعر قرن چهارم - و داستان حضرت ابراهيم و اسماعيل از منظر قرآن پرداخته است. هدف از اين تحقيق آشكارساختن نمودهاي مفهوم لويناسي مسيوليت در رابطه بين فرزندكشي توسط شخصيت‌هاي اصلي اين آثار، رستم و حضرت ابراهيم، و ترديدهاي اخلاقي است. اين تحقيق بر آن است كه نشان دهد كه آيا عمل فرزندكشي توسط شخصيت‌هاي اصلي از منظر اخلاق توجيهي دارد يا خير؟ بدين ترتيب آثار با توجه به نظريه اخلاق از ديدگاه امانويل لويناس مورد تحليل محتوايي قرار گرفته‌اند. اين تحقيق نشان مي‌دهد كه چگونه عمل فرزندكشي علي‌رغم مذموم‌بودن آن در شرايط خاص امري اخلاقي محسوب مي‌شود.

The present article examines the story of Rostam and Sohrab by Abolghasem Ferdowsi, 4th century Persian poet, and the story of Ibrahim and Ismail in the Quranic tradition. This paper aims firstly to reveal the thematic connectionof the concept of sacrifice and filicide as performed and committed bythe protagonists of these two works, namely, Rostam and Ibrahim; and secondly to explore the resulting ethical dilemmas in the light of Emmanuel Levinasʹs notion of responsibility, as such attempting to depict whether filicide is justifiable in the realm of ethics. Thus, the article attempts to show how filicide despite being immoral is considered as amoralct under specific circumstances.