نگرشي به معاد جسماني در قرآن كريم و عهد جديد

An Approach to the Physical Resurrection in the Holy Quran and New Testament

پيروان اديان آسماني همگي معتقد به زندگي بعد از مرگ بوده، و آن را يكي از اساسي‌ترين مسايل مذهبي به شمار مي‌آورند. عموم پيامبران همراه دعوت به توحيد، از معاد و حيات پس از مرگ نيز سخن گفته، و ايمان به جهان آخرت را سرلوحه برنامه خود قرار داده‌اند. معاد و سرنوشت نهايي جهان بشريت از آموزه‏هاي مهم، حياتي و مشترك اديان آسماني است كه از رهاورد تطبيق آن، دستاوردهاي عظيم فكري و كاربردي نصيب آدميان مي‌شود. از اين رو نوشتار حاضر بر آن است كه معاد را در بستر تفكر اسلامي و مسيحي، به صورت تطبيقي مورد كاوش قرار دهد كه معاد جسماني و روحاني، تلازم نفس و بدن، و ثواب و عقاب، محور موضوعات مورد بحث آن را تشكيل مي‌دهد.

All followers of divine religions believe to life after death and know it one of the most fundamental religious issues. All the prophets, along with an invitation to monotheism, have spoken of the resurrection and life after death, and have put faith in the hereafter world on their agenda. Resurrection and the ultimate fate of humanity is one of the essential teachings of divine religions. Its implementation brings great intellectual and practical achievements for mankind. Hence, the present paper attempts to compare resurrection in the context of Islamic and Christian thoughts. The physical and spiritual resurrection, connection of soul and body and reward and punishment, represent the topics discussed.