عنوان مقاله :
پاسخهاي هموديناميك پس از فعاليتهاي ورزشي مقاومتي، هوازي و تركيبي در مردان سالم تمرين نكرده داراي اضافه وزن
عنوان فرعي :
Hemodynamic Responses after Resistance, Aerobic and Concurrent Exercise in Untrained, Overweight Young Men
پديد آورندگان :
محبي، حميد 1338 نويسنده علوم انساني , , رضايي، حميدرضا نويسنده Rezaie, H.R.
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1393 شماره 95
كليدواژه :
پاسخ هاي هموديناميك , فعاليت ورزشي تركيبي , فعاليت ورزش هوازي , فعاليت ورزشي مقاومتي , هيپوتنشن
چكيده فارسي :
مقدمه: پس از يك جلسه فعاليت ورزشي هوازي و مقاومتي، ميانگين فشارخون استراحتي كاهش مييابد. بنابراين انتظار مي رود كه تركيب اين دو شكل فعاليت ورزشي، اثر مضاعفي بر هيپوتنشن داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسي پاسخهاي هموديناميك پس از فعاليتهاي ورزشي مقاومتي، هوازي و تركيبي در مردان تمرين نكرده داراي اضافه وزن است.
روش بررسي: در اين مطالعه نيمه تجربي، 12 مرد سالم در سه نوبت فعاليت ورزشي هوازي، مقاومتي و تركيبي را به فاصله 72 ساعت از يكديگر انجام دادند. فشارخون، ضربان قلب و هزينه اكسيژن ميوكارد قبل و پس از فعاليت، اندازهگيري و ثبت شد. دادههاي جمع آوري شده با استفاده از آزمون آماري ANOVA و آزمون تعقيبي بونفروني و نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
نتايج: فشارخون سيستولي در طول مدت 90 دقيقه پس از يك جلسه فعاليت ورزشي هوازي نسبت به فعاليت ورزشي مقاومتي به طور معني داري پايين تر بود (05/0 > p) و نسبت به فعاليت ورزشي تركيبي فقط در دقيقه 15 كاهش معني داري نداشت (05/0 > p). اگرچه در فشارخون دياستولي در هيچ يك از زمان هاي اندازه گيري در هر آزمون و بين آزمون هاي مختلف تفاوت معني داري مشاهده نشد. ضربان قلب پس از فعاليت ورزشي هوازي نسبت به مقاومتي و تركيبي به طور معني داري پايين تر بود (05/0 > p). همچنين در فعاليت ورزشي مقاومتي، هزينه اكسيژن ميوكارد نسبت به هوازي و تركيبي بالاتر بود (05/0 > p).
نتيجهگيري: نتايج اين تحقيق نشان داد تركيب فعاليت ورزشي هوازي و مقاومتي باعث ايجاد هيپوتنشن مشابه با فعاليت ورزشي هوازي ميگردد اما نسبت به فعاليت ورزشي مقاومتي، اثر مضاعفي دارد.
چكيده لاتين :
Introduction: After resistance and aerobic training session are decreased mean resting blood pressure. Therefore is expected that concurrent training session had additive effects on hypotension. The aim of this study was to investigate hemodynamic responses after aerobic training session (ATS), strength training session (STS), and concurrent training session (CTS) in untrained, overweight young men.
Methods: Twelve healthy men (age: 25 ± 3.3 years, weight: 87.21 ± 2.1 kg, body mass index: 28.02 ± 1.4 kg.m-2) performed STS (3 sets, 10 repetitions at 80% 1RM for 8 exercise, including upper and lower limbs), ATS (50 minutes of running on treadmill exercise at 65% Heart rate reserve), and CTS (2 sets, 10 repetition at 65% 1RM for 6 exercise among those which composed the STS, plus 25 minutes of running on treadmill exercise at 65% Heart rate reserve) with 72 hours interval in counterbalanced crossover design. Blood pressure, heart rate and rate pressure product were measured before, and after the exercise.
Results: Systolic blood pressure in ATS was significantly lower than STS during 90 minutes after the exercise (p < 0.05), and comparison to CTS the decrease was found significantly only at 15 minute (p < 0.05). Although No difference was observed for diastolic blood pressure at between trials and any trial at any time. Heart rate in ATS was significantly lower than STS and CTS (p < 0.05). Rate pressure product in STS was significantly upper than ATS and CTS (p < 0.05).
Conclusion: The results showed that CTS induced hypotension similar to ATS but it had additive effects compare to STS.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 95 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان