بررسي رابطه هوش هيجاني و وابستگي به تلفن همراه در دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي بيرجند در سال 1391

The relationship between emotional intelligence and mobile dependency of students in Birjand Azad University, 2012

زمينه و هدف : استفاده نامناسب از تلفن همراه، در برخي افراد منجر به استرس‌هاي پاتولوژيك مي‌گردد. شناسايي افراد در معرض خطر، شرايط زمينه‌ساز و پيشگيري اهميت دارد. هيجانات تنظيم نشده مي‌تواند منجر به رفتارهاي اعتيادآور و اجباري شود، به همين جهت هدف از اين مطالعه بررسي رابطه هوش هيجاني و وابستگي به تلفن همراه در دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي بيرجند در سال 1391 مي‌باشد. روش بررسي: اين مطالعه توصيفي تحليلي بر روي 312 دانشجو كه به روش نمونه‌گيري تصادفي سيستميك انتخاب شدند، انجام شد. ابزار جمع‌آوري داده‌ها، پرسشنامه هوش هيجاني Bar-On نود سوالي پنج گزينه‌اي و وابستگي به تلفن همراه بيست سوالي سه حيطه‌اي بود كه نمره كمتر از 63 استفاده متوسط، 63-70 استفاده شديد و نمره بيشتر يا مساوي هفتاد اعتياد در نظر گرفته ‌شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS ويرايش 14 و آزمونهاي آماري Chi-Square ، Fisher Exact Test، Independent T Test، ANOVA، ضريب همبستگي Pearson و Regression تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: از 312 دانشجو با ميانگين سن 39/3±16/22 سال، 283 نفر معادل 90% استفاده متوسط، 23 نفر برابر 4/7% استفاده شديد و شش نفر معادل 9/1% اعتياد داشتند. وابستگي به تلفن با مدت استفاده از آن تفاوت معني‌دار (05/0p < ) ولي با ميانگين نمره هوش هيجاني تفاوت معني‌داري نداشت و در دانشجويان كارشناسي ارشد و متاهل بيشتر بود. ميانگين نمره وابستگي به موبايل در دانشجويان 61/11±59/45 و بيشترين ميانگين مربوط به حيطه اجبار و اصرار 70/4±91/18 بود. بين هوش هيجاني با وابستگي به تلفن همراه ارتباط مثبت و معني‌داري وجود داشت (001/0p < ) و ضريب همبستگي وابستگي به تلفن همراه و هوش هيجاني برابر 29/0 و مدل رگرسيون نشان داد كه هوش هيجاني توان پيش‌بيني وابستگي به موبايل را دارد. نتيجه‌گيري: وابستگي به تلفن همراه بر پايه هوش هيجاني قابل پيش‌بيني است و مي‌توان با شناسايي شرايط زمينه‌ساز و افراد در معرض خطر و كنترل تنشهاي هيجاني از وابستگي پيشگيري كرد.

Background and Aim: Inappropriate use of mobile phones may lead to pathological stress in some people. Identification of people at risk, the underlying conditions, and prevention are necessary. Uncontrolled emotions can lead to addictive and compulsive behaviors. Thus, this study aimed to determine the relationship between mobile phone dependency and studentsʹ emotional intelligence in Azad University of Birjand in 2012. Materials and Methods: This descriptive-analytical study was conducted on 312 students who were chosen with systemic random sampling method. Tools to collect data included Bar-On’s 90-item five-scale Emotional Intelligence Scale and 20-item mobile dependency questionnaire in three areas. In the mobile questionnaire, scores greater or equal to 70 indicated addiction, between 63-70 suggested intensive uses, and scores less than 63 implied moderate use. Reliability coefficient was 0.93. Students were selected by systematic random sampling. The data were analyzed in SPSS (version 14) using Chi-square, Fisher exact test, independent t test, and ANOVA as well as Pearson correlation and regression. Results: From among the 312 students with the mean age of 22.16±3.39 years, 90% (283) were moderate users, 7.4%(23) intensive users, and 1.9%(6) were addicted. Mobile dependency had a significant difference with time of mobile use but not with the mean score of emotional intelligence. Mobile dependency was more in married and master students. Mean score of students’ mobile dependency was 45.59±11.61, and the highest score was related to insisting field (18.91±4.70). There was a positive significant relationship between emotional intelligence and mobile dependency; the correlation coefficient between mobile dependency and emotional intelligence was 0.29. Regression suggested that emotional intelligence can predict dependency on mobile use. Conclusion: Mobile dependency can be predicted on the basis of emotional intelligence. Mobile dependency can be prevented by identification of individuals at risk and underlying conditions and controlling emotional stresses.