ارزيابي تاثير هورمون اكسين و جيبرلين بر خصوصيات كمي و كيفي ذرت علوفه‌اي

The evaluation of auxin and gibberellin hormone on quantitative and qualitative characteristicsof forage corn

كاربرد هورمون هاي گياهي در دهه اخير با توجه به گسترش كشاورزي پايدار مورد توجه قرار گرفته است و از اين رو بايد در مديريت تلفيقي گياهان زراعي (ICM) مورد تحقيق قرار گيرد. به منظور بررسي اثر كاربرد هورمون هاي مختلف گياهي(اكسين و جيبرلين) آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار در شهرستان مرودشت انجام گرفت. فاكتور اول شامل چهار غلظت هورمون اكسين (صفر، 50، 100 و 150 پي پي ام) و فاكتور دوم شامل چهار غلظت هورمون جيبرلين (صفر، 50، 100 و 150 پي پي ام) بود. نتايج تجزيه واريانس صفات اندازه گيري شده نشان داد كه اثر هورمون اكسين بر صفات كمي ذرت از جمله ارتفاع بوته، وزن تر گياه، وزن تر بلال و وزن تر علوفه در هكتار در سطح يك درصد معني دار بود. نتايج مربوط به هورمون جيبرلين نيز نشان داد كه اثر اين عامل برروي صفات(وزن تر گياه، ارتفاع بوته و وزن تر علوفه در هكتار) در سطح يك درصد معني دار بود. نتايج مربوط به اثرات متقابل تنها براي صفات وزن تر تك بوته و وزن عملكرد علوفه در هكتار در سطح يك درصد معني دار و براي ساير صفات معني دار نبود. مقايسات ميانگين مربوط به هورمون اكسين نشان داد كه بيشترين ميزان صفات كمي(وزن تر علوفه و وزن تر تك بوته) مربوط به كاربرد هورمون اكسين به ميزان 100 و 150 پي پي ام مي باشد كه از لحاظ آماري با هم اختلاف نداشتند. مقايسات ميانگين مربوط به هورمون جيبرلين نيز نشان داد كه بيشترين صفات مربوط به كاربرد 100 و 150 پي پي ام بود. نتايج حاصل از اندازه گيري صفات كيفي از جمله ميزان پروتيين ساقه و برگ و كربوهيدرات بلال نشان داد كه با افزايش غلظت هورمون هاي مورد استفاده در اين آزمايش مقدار صفات كيفي نيز افزايش مي يابد. در كل نتايج نشان داد كه با كاربرد 100 پي پي از هر دو هورمون اكسين و جيبرلين مي توان به عملكرد مطلوب علوفه رسيد.