اثربخشي آموزش هوش هيجاني بر راهبردهاي مقابله با تنيدگي در افراد با آسيب بينايي

Efficacy of emotional intelligence training on coping strategies with stress in individual with visual impairments

مقدمه: امروزه تنيدگي از عمومي ترين مسايل زندگي روزمره بسياري از افراد است. شيوه نوين رويارويي موثر در برابر تنيدگي، راهبرد مقابله اي تكليف مدار مي باشد، كه ديدگاه نويني را درباره پيش بيني عوامل موفقيت در زندگي و مقابله كارآمد با عوامل تنيدگي زا فراهم مي آورد. به رغم اهميت اين موضوع در افراد با آسيب بينايي، پژوهش هاي كمي در اين زمينه انجام شده است. هدف: پژوهش حاضر به منظور تعيين اثربخشي آموزش هوش هيجاني بر راهبردهاي مقابله با تنيدگي در افراد جوان و نوجوان با آسيب بينايي انجام شد. روش كار: در اين پژوهش از روش تحقيق نيمه تجربي استفاده شد. جامعه آماري عبارت بودند از همه ي افراد با آسيب بينايي 17 تا 30 سال عضو انجمن خدمات فرهنگي و رفاهي معلولين بينايي گيلان در شهر رشت در سال 1389 كه تعداد آنها 70 نفر بود. از ميان اين جامعه 30 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب و سپس به صورت تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل تقسيم شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه مقابله با موقعيت‌ هاي تنيدگي زا جمع آوري شد. گروه آزمايش در 8 جلسه ي آموزش هوش هيجاني به مدت هشت هفته شركت كردند. داده ها با روش كوواريانس چند متغيري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج: روش تحليل كوواريانس نشان داد كه آموزش هوش هيجاني راهبرد مقابله اي اجتناب مدار (0001/0(P < و خرده مقياس هاي آن، توجه برگرداني (003/0(P < و سرگرمي اجتماعي (0001/0(P < ، را به طور معناداري كاهش داد، اما بر راهبردهاي مقابله اي تكليف مدار(036/0(P < و هيجان مدار (26/0(P < تاثير معناداري نداشت. نتيجه گيري: نتايج پژوهش نشان مي دهد كه شركت افراد با آسيب بينايي در جلسات آموزش هوش هيجاني بر كاهش استفاده از راهبردهاي مقابله اي غيرانطباقي در برخورد با موقعيت هاي تنيدگي آور تاثيرگذار است، لذا شايد بتوان با آموزش هوش هيجاني موجبات افزايش استفاده از روشهاي منطقي و عقلاني همانند افزايش كارآيي شخصي و سازگاري محيطي را فراهم نمود.

Introduction: Nowadays stress is the most common daily life condition for many people. The new method of effectively confronting stress is task focused approach which provides a new viewpoint on predicting success factors in life and efficient coping with stress variables. Due to the importance of this subject in visually impaired people, little research has been conducted. Objective: This study was done to determine the effectiveness of emotional intelligence training on coping strategies with stress in individuals with visual impairment. Methods: Semi-experimental method was used in this study. The statistical society consisted of all persons of 17 to 30 years of age with visual impairment member of Society of Guilan Vision Disabled Welfare and Cultural Services in Rasht in 2010 who included 70 individuals. Out of the sample society, 30 individuals were selected and divided randomly into experimental and control groups. The data was collected using Coping Inventory for Stressful Situation questionnaire. The experimental group participated in 8 sessions of emotional intelligence training for eight weeks. Data were analyzed by multi-variable co variance. Results: The results of covariance analysis indicated that emotional intelligence training significantly decreased avoidance-focused coping strategy (p < 0.0001) and its subscales, distraction (p < 0.003) and social diversion (p < 0.0001), but it did not significantly affect task-focused (p < 0.036) and emotion-focused (p < 0.26) coping strategies. Conclusion: In attention to study results participation of individuals with visual impairment in emotional intelligence training sessions is effective on decrease of maladaptive coping strategies, therefore emotional intelligence training can increase the use of logical and intellectual methods such as increase of personal and environmental efficiency.