بررسي ابعاد آنتروپومتريكي در ميان شاغلين ايراني با قوميت فارس در كارخانجات استان‌هاي تهران، اصفهان و فارس

Anthropometric survey among Iranian Fars workers in factories in the provinces of Tehran, Isfahan and Fars

مقدمه: فقدان داده هاي آنتروپومتريكي در طراحي ايستگاه هاي كاري و تجهيزات مي تواند منجر به آسيب هاي مرتبط با كار شود. از اينرو ايجاد بانك اطلاعات آنتروپومتريك ضروري مي باشد. لذا هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسي ابعاد آنتروپومتريكي كارگران ايراني با قوميت فارس و همچنين بررسي همبستگي بين ابعاد مختلف بدني و بعد مرجع قد مي‌باشد. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي- مقطعي 37 بعد بدني 1831 كارگر زن و مرد فارس شاغل در كارگاه هاي تحت پوشش 3 دانشگاه علوم پزشكي كشور ايران، طبق دستورالعمل كرومر اندازه گيري، و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ويرايش18 مورد آناليز قرارگرفتند. به منظور مقايسه ابعاد بدني بين دو گروه زنان و مردان و بررسي همبستگي بين ابعاد اندازه گيري شده به ترتيب از آزمون هاي آماري Mann-Whitney و Linear Regression استفاده گرديد. يافته ها: بر طبق نتايج، ميانگين قد در دو گروه زنان و مردان به ترتيب (59/6)35/158 و (69/6)98/172 سانتي متر مي-باشد. نتايج آناليزهاي آماري نشان داد كه تفاوت هاي معني داري از لحاظ آماري در ابعاد آنتروپومتريكي مورد بررسي بين دو جنس مرد و زن وجود دارد. همچنين نتايج آناليز رگرسيون نشان داد كه ابعاد ارتفاع چشم، شانه و آرنج در حالت ايستاده، و حد دسترسي چنگش ايستاده، با ارتفاع قد در حالت ايستاده داراي رابطه معني داري مي باشند (01/0 < P). نتيجه‌گيري: تفاوت هاي آنتروپومتريك معني داري در ميان مردان و زنان مورد بررسي مشاهده شد. همچنين متفاوت بودن ميانگين قد به عنوان شاخص مرجع با ميزان آن در ديگر مطالعات مي تواند به دليل تفاوت در قوميت افراد مورد بررسي باشد. به علاوه، از معادلات رگرسيوني به دست آمده مي توان جهت تخمين برخي از ابعاد آنتروپومتريك استفاده كرد.

Background: Lack of anthropometric data in designing work stations, tools and equipment, could be resulted in work related injuries. Therefore, creating anthropometric data bank is essential. The aim of this study was to present anthropometric data from Fars workers and also determining the regression equations between these dimensions and stature as a reference dimension. Methods: A total of 539 Fars workers aged 18-60 from factories which are in 3 provinces participated in this descriptive and cross sectional study. Thirty-seven body dimensions were measured in standard positions presented by Kroemer guidelines, and data were analyzed in SPSS version 18. Mann-Whitney test was used in order to compare measured dimensions between men and women. Moreover, in determination of correlation among anthropometric dimensions, Linear Regression analysis was made. Results: According to the results, the mean stature of women and men were 158.35 (±6.59) and 172.98 (±6.69) respectively. In relation to stature and other body dimensions, a significant difference were observed between men and women (P-value < 0.05). According to the Linear Regressions analysis, heights of eye, shoulder and elbow in standing positions and grip reach in standing position were significantly correlated with stature (P-value < 0.01). Conclusion: Significant differences were observed between women and men body dimensions. Furthermore, comparison of stature in the present study with other similar studies has shown a difference that may be due to differences in ethnicity of selected samples. Furthermore, the estimated regression equations can be used in predicting some of the anthropometric dimensions.