«بررسي وضعيت اقتصادي- اجتماعي بسيجيان جبهه رفته شهر تهران»

ضرورت بررسي و ثبت ابعاد مختلف يك انقلاب خصوصاً انقلابي كه داعيه جهاني شدن دارد، از اهميت خاصي برخوردار است. در همين راستا بررسي نيروهاي شركت كننده در انقلاب و تداوم آن مي تواند مقدمه آشنايي با يك انقلاب باشد. از انجا كه دفاع مقدس ايران در برابر تجاوز نيروهاي بعثي، دفاعي است به حق از موجوديت انقلاب اسلامي و تداوم ان در مقابل همه دشمنان اسلام كه حامي و مشوق متجاوز بودند، لذا مي توان حضور در صحنه هاي اين پيكار مقدس را بهترين شاخص انقلابي بودن و نيز حركت در راستاي انقلاب اسلامي دانست. به همين منظور، پايان نامه اي در ارتباط با بسيجيان جبهه رفته شهر تهران اجرا گرديد كه طي آن ضمن معرفي خصوصيات اقتصادي اجتماعي آنان، تاثير آن خصوصيت بر «ميزان مشاركت افراد در جبهه» نيز مورد توجه قرار گرفته است. در بررسيهاي اوليه بدست آمد كه « ميزان مشاركت افراد درجبهه» متفاوت است. از يك طرف كساني هستند كه درطول هشت سال دفاع مقدس فقط يك بار به جبهه اعزام شده اند و نوع فعاليتشان نيز جنبه تداركاتي و پشتيباني داشته است و در نتيجه با هيچ خطري روبرو نشده اند. از طرف ديگر، كساني هستند كه بيش از هشت بار به جبهه اعزام شده اند و در عمليات بسياري شركت داشته اند و در اعزامهاي مختلف نيز، خطرناكترين فعاليتها را بر عهده گرفته اند و ا زلحاظ خطرپذيري تا مرز شهادت هم پيش رفته اند. برخي سيوالات مهمي كه به ذهن متبادر مي شود اين است كه تركيب اين افراد از لحاظ ميزان مشاركتشان در جبهه چگونه است؟ به عبارت ديگر، چند درصد از آنها جز كساني هستند كه ميزان مشاركتشان در جبهه «كم» ، «متوسط» يا «زياد» است. اين افراد داراي چه مشتركات و تمايزاتي هستند؟ يعني، آيا اين افراد از لحاظ ويژگيهاي جمعيتي، اقتصادي- اجتماعي و خانوادگي تفاوتها و تمايزاتي با هم دارند؟ و آيا اين تفاوتها در نحوه برخورد بسيجيان با مسايل جبهه موثر است يا خير؟ آيا والدين آنها از لحاظ دلبستگي شان به انقلاب اسلامي و يا پايبنديشان به مكتب اسلام متفاوت مي باشند؟ آيا افراد مذكور از قشرهاي متفاوتي هستند و اساساً تعلق طبقاتي درنحوه و در نتيجه ميزان مشاركت در جبهه تاثير دارد؟ آيا جوان، مجرد، محصل و دانشجو بودن و يا ويژگيهاي ديگر افراد، در ميزان مشاركت آنها در جبهه دخالت داشته است؟ اين سيوالات و بسياري از سيوالات ديگر در اين پايان نامه مورد بررسي قرار گرفته است. شيوه بررسي، بصورت تحقيق پهنانگر بوده و روش بررسي از طريق نمونه گيري و با استفاده از پرسشنامه انجام شده است. جمعيت آماري مورد نظركل بسيجيان شهر تهران بوده اند. اين عده عضو پايگاههاي مقاومت زير پوشش پايگاههاي پنجگانه و بسيج وزارتخانه ها و ادارات كل بوده و سه خصوصيت ذيل را دارا هستند: 1- حداقل يكسال سابقه عضويت در بسيج تا زمان پرسشگري 2- حداقل سابقه يكبار اعزام به جبهه 3- در زمان پرسشگري نيز در عضويت بسيج مي باشند. حجم نمونه جمعاً 336 نفر بود، كه 5/34 درصد آن(116) مجرد و بقيه (يعني 220 نفر) متاهل مي باشند. گزارش كامل و نتايج بررسي در مجله علمي- تخصصي « نامه علوم اجتماعي» دانشگاه تهران ، دوره جديد، جلد دوم، شماره1. زمستان 1369 بچاپ رسيده است.