زنان روستايي و امكان دست رسي آن ها به امكانات مالي

تحقق عدالت اجتماعی،بدون دست‌رسی تمامی اقشار جامعه به فرصت‌های‌ برابر،امكان‌پذیر نیست.جامعه‌ی روستایی ایران در طول تاریخ با تنگناهای‌ متعددی روبه‌رو بوده است.به همین دلیل،هیچ‌گاه فرصت لازم را به دست نیاورده‌ است كه با ساكنین مراكز جمیعتی بزرگ(شهرها)،رقابتی سالم و هم‌سنگ داشته‌ باشد.در این بین،زنان روستایی تنگناهای بیشتری را تجربه كرده‌اند.این در حالی است كه با تحولات ایجاد شده در جامعه‌ی روستایی،نقش زنان در اقتصاد روستایی از نقش حاشیه‌ای و فرعی،به عاملی غرقابل انكار و اصلی تبدیل شده‌ است.به همین دلیل،نیاز به تغییر نگاه به این قشر ذی‌نفوذ،توانمند و ثروتمند، ضرور پیدا كرده است.می‌باید امكاناتی درخور مسئولیت آن‌ها،در اختیارشان‌ قرار گیرد. یكی از شیوه‌های مؤثری كه می‌تواند این توانمندی بالقوه را به فعل درآورد، اعطای اعتبارات موردنیاز از طریق مؤسساتی است كه هدف‌های غرانتفاعی را دنبال می‌كنند.برخی از صندوق‌های قرض الحسنه‌ی كنونی،اگرچه تا حد زیادی‌ این مسئولیت را بر عهده دارند،لیكن چون پرداخت وام را منوط به سپرده‌ی‌ اولیه كرده‌اند،در این راستا فعالیت گسترده‌ای نداشته و ندارند.اما با راه‌اندازی‌ صندوق قرض الحسنه‌ی مهر امام رضا(ع)،این نقش بسیار پررنگ‌تر شده است. امید می‌رود كه بااصلاح ساختارهای موجود،این پیشرفت روزبه‌روز بیشتر و بیشتر شود.مقاله‌ی حاضر در نظر دارد،این نقش را در روستاهای استان خراسان رضوی‌ مورد بررسی و تجزیه و تحیلیل قرار دهد.