بررسي پتانسيل كاربرد نانو ذره نانوپروسيل-1((lus-1 به عنوان حامل باكتري حل كننده فسفات در فرايند توليد زادمايه نانوبيولوژيك

Potential of Nanoparticle Nanoprosil-1 as the Carrier of Phosphate Solubilizing Bacteria in Nanobiologic Inoculants Production Process

هدف پژوهش حاضر بررسي توانايي ماندگاري باكتري سودوموناس فلورسنس به عنوان يكي از باكتري هاي حل كننده فسفات بر روي نانوپروسيل-1(lus-1، نانوذرات سيليسي) به عنوان حامل باكتري در توليد زادمايه نانوبيولوژيك بود. تيمارهاي حامل مورد بررسي شامل: نانوپروسيل-1، ورمي كمپوست، بنتونيت، خاك فسفات، و فرمولاسيون هاي متفاوت از اين مواد بود. بعد از تلقيح مواد حامل با باكتري سودوموناس فلورسنس زادمايه ها ابتدا به مدت 15 روز در انكوباسيون (دماي 28 درجه سانتيگراد) و سپس در دماي 4 درجه سانتيگراد به مدت 180 روز نگهداري شدند. جمعيت باكتري ها به روش كشت مستقيم در پليت بر حسب CFU g -1 در زمان هاي 0، 15، 30، 60، 90 ، 120 ،150 و 180 روز شمارش شد. نتايج پس از 15 روز انكوباسيون نشان دهنده كاهش تعداد باكتري به جز تيمار حامل ورمي كمپوست بود. به طوري كه كمترين جمعيت را تيمار نانوپروسيل-1 به تنهايي و تيمار تركيبي (نانوپروسيل-1+ بنتونيت+ خاك فسفات) با جمعيت صفر و بيشترين جمعيت را تيمار ورمي كمپوست با جمعيت 107×77/7 دارا بودند. در پايان دوره نگهداري، جمعيت تيمارهاي تركيبي حاوي نانوذره lus-1 (نانوپروسيل-1+ ورمي كمپوست+ بنتونيت و نانوپروسيل-1+ ورمي-كمپوست+ بنتونيت+ خاك فسفات) نسبت به ورمي كمپوست با جمعيت (107×42/2) نسبتاً فزوني يافته و به ترتيب با 107×45/6 و 107×19/4 بيشترين جمعيت را دارا بودند. نتايج اين پژوهش نشان داد، استفاده از نانوپروسيل-1 به تنهايي احتمالاً بدليل pH و قابليت هدايت الكتريكي بالا و موارد ناشناخته ديگر براي كاربرد به عنوان حامل باكتري مناسب نيست، ولي استفاده از اين حامل به صورت مخلوط با حامل هاي ديگر به دليل اثر تعديل كنندگي ساير مواد، به عنوان حامل باكتري مي تواند پيشرفتي نو در توليد زادمايه هاي نانو بيولوژيك باشد.

The purpose of this study was to determine the capability of bacteria Pseudomonas fluorescence survival as one of phosphate solubilizing bacteria on nanoprosil-1 as a bacterial carrier in nano-biologic inoculant production. The examined carrier treatments were nanoprosil-1, vermicompost, bentonite, rock phosphate and their different mixtures. After inoculation of carriers by Pseudomonas fluorescence bacteria, inoculants were incubated at 28? for 15days and then preserved at 4 ? for 180 days. Bacteria populations were measured at times 0, 15, 30, 60, 90, 120, 150 and 180 day by CFU method. The results of 15- day incubation showed decrease of bacteria population except for vermicompost treatment. The least count (about zero) was observed in nanoprosil-1 and in the combined treatment (nanoprosil-1 + bentonite + rock phosphate) , and the highest population of 7.77×107 CFU was measured in the vermicompost treatment. At the end of maintenance period, population of the combined treatments containing nanoprosil-1 (vermicopmost+bentonite+ nanoprosil-1 and nanoprosil-1+ bentonite+ vermicompost+ rock phosphate) increased in comparison to vermicompost (2.42×107) and showed the highest populations of 6.45×107 and 4.19×107, respectively. Based on the results of this study, the application of nanoprosil-1 alone as bacterial carrier was not appropriate probably because of high pH and EC and other undefined factors. Using of nanoprosil-1 mixed with other carriers due to their moderating effect can be a novel progress in nano-biologic inoculants production.