بررسي سطح فعاليت‌هاي ورزشي و باورهاي مرتبط با آن در دانش‌آموزان دختر

Assessment level of physical activity and its associated beliefs

مقدمه: پيشرفت فن‌آوري در جوامع، زندگي را به سمت بي‌تحركي و افزايش بيماري‌هاي غيرواگير سوق داده است. اين مطالعه با هدف بررسي سطح فعاليت‌هاي ورزشي و باورهاي مرتبط با آن در دانش‌آموزان دختر مدارس راهنمايي دولتي شهر رفسنجان انجام گرديد. روش: اين مطالعه يك پژوهش مقطعي از نوع توصيفي- تحليلي بوده كه از طريق نمونه‌گيري چندمرحله‌اي در 7 مدرسه راهنمايي دولتي شهرستان رفسنجان و برروي 636 دانش‌آموز دختر انجام شده است. داده‌ها از طريق پرسشنامه سه قسمتي جمع‌آوري شدند (اطلاعات جمعيت‌شناختي، تعيين سطح فعاليت‌هاي ورزشي طي 7 روز گذشته و سنجش باورها نسبت به فعاليت‌هاي ورزشي). جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS v.16 با روش‌هاي آمار توصيفي (جداول توزيع فراواني، ميانگين و انحراف معيار) و آمار استنباطي (ANOVA ، t-test) استفاده شد. يافته‌ها: اين پژوهش نشان داد، 8/52% دانش‌آموزان مورد مطالعه، فعاليت ورزشي مناسب نداشته و فقط 2/4% آن‌ها فعاليت ورزشي مناسب داشتند. اين پژوهش ارتباط آماري معناداري بين سطح فعاليت ورزشي و سطح تحصيلات مادر و پدر دانش‌آموزان نشان داد (به ترتيب 019/0=p و 044/0=p) اما ارتباط بين سطح فعاليت‌هاي ورزشي در دانش‌آموزان با سن، شاخص توده بدني، وضعيت اقتصادي خانواده و وضعيت اشتغال مادر و پدر معنادار نبود (05/0p > ). همچنين نتايج اين پژوهش نشان داد اكثر دانش‌آموزان به ترتيب با نقش تشويقي معلم ورزش (1/71%)، والدين (61%) و ورزشكاران (7/59%) كاملاً موافق بودند. نتيجه‌گيري: با توجه به اهميت فعاليت‌هاي ورزشي در دختران نوجوان، سياست‌گذاران سلامت بايد اقدامات مناسبي را از طريق آموزش و مشاوره جهت تشويق اين گروه آسيب‌پذير و والدين آن‌ها به انجام فعاليت ورزشي مناسب و داشتن سبك زندگي سالم انجام دهند، تا موجب ارتقا سلامتي جامعه گردند.

Introduction: Improvement in technology has resulted in sedentary lifestyle with increasing risk of non communicable diseases. Identifying physical activity level and its associated beliefs in adolescent girls can facilitate the planning of programs for improving health promotion. Method: This study is a cross-sectional descriptive analytical research that was conducted through multistep randomized sampling in 636 student from 7 public middle school of Rafsanjan city. Data were collected via a 3 part questionnaire (demographic, level of physical activity over the last 7 days and beliefs regarding exercise). Data analysis was performed using SPSS software (version 16) and including descriptive statistics (mean, standard deviation, …) and deductive statistics (t-test, ANONA). Results: About 52% of students had inadequate physical activity. Only 4.2% had adequate physical activity. This study found that there was a significant relationship between physical activity level and the level of parents´ education (P=0.019 and P=0.044). There were no significant relationship between physical activity and age, BMI, economic status of family and employment status of parents (P > 0.05). In addition results showed that majority of students were strongly agree with the encourage role of teacher of physical educations (71.1%) parent (61%) and athletes (59.7%). Conclusion: Given the importance of physical activity in adolescent girls, health policy makers should make appropriate measures through education and counseling to encouraging this vulnerable group and their parents to do appropriate physical activity and having active life style to promote community health.