زبان و ضد‏زبان در نمايشنامه هاي اوژن يونسكو

Language and Anti Language in The Plays of Eugene Ionesco

زبان و ضد‏زبان در نمايشنامه هاي اوژن يونسكو مهوش قويمي فرحناز زرين‏چنگ تاريخ دريافت: 29/3/90 تاريخ تصويب: 20/9/91 چكيده اوژن يونسكو ، نمايشنامه‏نويس مشهور فرانسوي و رومانيايي الاصل، يكي از پايه گذاران تياتر پيش‏تاز (آوانگارد ) در سال هاي 1950 است. وي از‏طريق مخالفت با جريان هاي روشن‏فكري عصر خويش همواره در‏مقابل قدرت‏ مداران ايستادگي مي كرد و در نمايشنامه هايش، تعهد و انسانيت، نمودي چشم‏گير دارد. يونسكو قسمتي عمده از فعاليت هاي هنري اش را به تامل درباره معضلات زبان، و يافتن ضعف ها و نارسايي هاي آن اختصاص داده است. از‏نظر او، زبان به‏دليل خاصيت نسبي‏بودنش، در‏پي پيش‏رفت علوم و تخصصي‏شدن، وجهه و جايگاه خود را از‏دست داده و بدين ترتيب، برقراري ارتباط براي بسياري از افراد، غير‏ممكن شده است. يونسكو اين معضل را به‏عنوان موضوعي مهم در نمايشنامه‏هايش مطرح كرده است. هدف از نگارش اين مقاله، نشان‏دادن مشكل ارتباطي بين انسان‏هاست كه يونسكو با استفاده از روش‏هايي همچون حذف ديالوگ و كليشه‏ها به آن پرداخته است تا سكوت و تنهايي انسان را در دنياي معاصر نشان دهد. وي اين واقعيت‏هاي تلخ را با استفاده از زبان طنز بيان كرده است. واژه‏هاي كليدي: اوژن يونسكو، زبان، كليشه، ارتباط، ديالوگ، تك‏گويي.

Language and Anti Language in The Plays of Eugene Ionesco M. Ghavimi F. Zarinchang Received: 2011/06/19 Accepted: 2012/12/10 Abstract Eugene Ionesco was one of the most important Romanian French playwrights of the 1950s and a leading character of the “Avant-garde theatre”. Taking an opposing position against intellectualism in his age, he has always stood against authorities. What is seen vividly in all his plays is nothing but commitment and humanity. Ionesco has dedicated a significant part of his artistic life to understanding the challenges regarding Language and to indicate its weakness and inefficiencies. Language in his view, due to relativism, has lost its aspect and position through daily progress and specializations of the sciences. Thus, for a majority of people, to make a relationship with the progressive sciences has been somehow impossible. Ionesco poses this challenge as an important subject in his plays and applies his own methods and techniques to show the communicative problems among the people. For example, he suggests to omit the dialogues and to make use of clichés. Using these methods, Ionesco clears up a fundamental reality which is the silence and solitude of human beings in the world. Furthermore, he displays the most melancholic realities through the language of Satire. Keywords: Eugene Ionesco, language, cliché, communication, dialogue, monologue