بررسي وضعيت فرهنگ سازماني كارآفرينانه در بخش دولتي ايران و پيشنهاد راهكارهايي براي ارتقاي آن

The Study of Current State of Entrepreneurial Organizational Culture in Iran`s Public Sector and Recommendations to Improve It

امروزه، اغلب دولت ها روش هاي نوين را در بخش هاي مختلف نظام اداري جست‌وجو مي كنند. معرفي نظريه هاي كارآفريني در بخش دولتي از جمله اين روش ها است. عوامل مختلفي در به كارگيري موثر رويكرد كارآفريني در سازمان هاي بخش دولتي موثرند. در اين زمينه، فرهنگ سازماني مي تواند مهم‌ترين نقش را داشته باشد. بنابراين، مقاله حاضر قصد دارد به روشي توصيفي- پيمايشي، و از طريق بررسي وضعيت كارآفريني و فرهنگ كارآفرينانه در سازمان هاي دولتي ايران، راهكارهايي را براي ارتقاي وضعيت موجود پيشنهاد دهد. مديران ارشد اداره هاي مركزي بيست‌و‌هفت سازمان دولتي ايران جامعه آماري پژوهش حاضر را تشكيل مي دهد. اطلاعات مورد نياز با ابزارهاي پرسشنامه و مصاحبه جمع آوري شد. داده ها با اجراي آزمون هاي آمار استنباطي تجزيه و تحليل شد. يافته ها نشان مي دهد سازمان هاي مورد مطالعه از نظر كارآفريني وضعيت مناسبي ندارند و فرهنگ حاكم بر آن ها، از نظر كارآفرينانه بودن، شرايط مطلوبي ندارد. براي ارتقاي فرهنگ كارآفرينانه بايد بر بهبود شاخص هاي آن در وضعيت موجود تاكيد كرد. ضمن اينكه نتايج مدل سازي معادلات ساختاري، تاثيرگذاري اين شاخص ها را بر كارآفريني سازماني تاييد كرد.

Today, governments are looking for efficient and innovative mechanisms in different departments of administrative system. It seems that old approaches are not effective anymore and public bureaucracies have faced with necessities of change, transformation, creativity, initiation, and, innovation. In this regard, introducing entrepreneurship theories within public sector is a relative new approach. It seems that many factors affect the effective use of entrepreneurial approach in public sector organizations and culture can play a vital role in this effective application. This paper tries to provide guidelines for improving current state of Iranian public sector organizations through descriptive survey of organizational entrepreneurship and entrepreneurial culture within these organizations. Statistical population consists of top executives of 27 Iranian public organizations and data were gathered through questionnaire and also through interviewing with these executives and were analyzed by inferential statistical techniques. Findings show that studied organizations are not in favorable situation regarding entrepreneurship and entrepreneurial culture. This organizational entrepreneurship should be promoted in the base of entrepreneurial culture characteristics. The results of structural equations modeling confirm the effects of dimensions of entrepreneurial culture on organizational entrepreneurship.