بررسي علايم هشدار دهنده بيماران مبتلا به سكته قلبي بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه بيمارستان حضرت علي‌بن‌ابيطالب (ع) رفسنجان

The prodromal symptoms in patients with myocardial infarction in cardiac care unit of Rafsanjan Alieben Abitaleb Hospital

زمينه و هدف: بيماران در معرض خطر سكته قلبي مي‌توانند علايم هشدار دهنده‌اي مثل درد قفسه سينه، تنگي نفس، ضعف يا خستگي، تپش قلب، سنكوپ (Syncope) و شماري از شكايات نامشخص داشته باشند. شناسايي افرادي كه علايم هشدار دهنده دارند، ضروري مي‌باشد اما متاسفانه به ندرت شناخته و گزارش مي‌شود. تشخيص سريع و اولويت‌بندي خطرات زودرس براي شناسايي افرادي كه مداخله فوري نياز دارند، مهم است و نتايج درمان را بهبود مي‌بخشد. اين پژوهش به منظور تعيين علايم هشدار دهنده قلبي بيماران بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه بيمارستان حضرت علي‌بن‌ابيطالب (ع) رفسنجان در سال 1390 انجام شد. مواد و روش‌ها: پژوهش توصيفي- تحليلي حاضر بر روي 175 بيمار مبتلا به انفاركتوس حاد ميوكارد انجام گرفت. نمونه‌ها با روش نمونه‌گيري آسان از تير ماه تا بهمن سال 1390 بررسي شدند. جهت جمع‌آوري داده‌ها از پرسش‌نامه پژوهشگر ساخته استفاده گرديد كه شامل بخش‌هاي اطلاعات دموگرافيك، عوامل خطرزاي بيماري قلبي و علايم هشدار دهنده بود. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از آمار توصيفي، آزمون‌ كاي دو و ضريب پيرسون در نرم‌افزار SPSS نسخه 18 استفاده شد. يافته‌ها: بيشتر بيماران مذكر (6/76 درصد) و ميانسال (1/53 درصد) بودند. از 175 بيمار مورد بررسي، 132 نفر (40/75 درصد) دو هفته قبل از حادثه قلبي علايم هشدار دهنده داشتند و 43 نفر (60/24 درصد) بدون علامت بودند. بيشترين علايم قلبي درد در ناحيه قفسه سينه، Epigaster (ناحيه فوقاني معده) و دست گزارش شد. از بين علايم گوارشي، تهوع و بي‌اشتهايي؛ از علايم تنفسي، تنگي نفس و از علايم عمومي خستگي، كاهش فعاليت‌هاي روزانه و تعريق بيشترين علايمي بودند كه گزارش شدند. بين ويژگي‌هاي فردي و علايم هشدار دهنده ارتباط معني‌دار آماري مشاهده نشد (05/0 < P). نتيجه‌گيري: بيشتر بيماران قلبي علايم هشدار دهنده را در روزهاي قبل از حمله قلبي داشتند، ولي بيشتر آن‌ها توجهي به علايم ننمودند و به مركز درماني مراجعه نكردند. از اين‌رو افزايش سطح آگاهي عامه مردم با تاكيد بر افراد در معرض خطر و با استفاده از رسانه‌ها مانند صدا و سيما توصيه مي‌شود. كليد واژه‌ها: انفاركتوس ميوكارد، علايم هشدار دهنده، بخش مراقبت‌هاي ويژه قلبي

Background and Objective: Patients with risk of myocardial infarction (MI) has prodromal signs like chest pain, dyspnea, fatigue or restlessness, tachycardia, syncope, and other informal signs. Recognizing the patients with prodromal signs is necessary, but determined rarely. Early diagnosis is important for emergency intervention and treatment results. This study was a descriptive-analytical study to determine the prodromal symptoms in patients with MI in cardiac care unit (CCU) of Imam Ali Ibn Abi Talib hospital in 2012 in Rafsanjan, Iran. Materials and Method: The subjects included 175 patients with acute myocardial infarction and selected in simple manner. For data collection (from July 2012 to February 2013) questionnaire was used, which included demographic data, risk factors for heart disease, and prodromal symptoms. For data analysism descriptive statistics (mean, standard deviation, frequency distribution and percentage) and chi-square test and Pearson coefficient were used. Results: According to the results, the majority of patients were males (76.6%) and middle-aged (53.1). Of 175 study subjects, 132 (75.4%) had warning sign two weeks before the cardiac event and 43 (24.6%) were without symptoms. The most common cardiac signs were chest, epigastria, and hand pain, in gastric signs loss of appetite, vomiting, in respiratory signs, dyspnea and in systemic signs exhaustion, decrease of daily activity and perspiration. There was no significant difference between the demographic variables and prodromal symptoms (P > 0.05). Conclusion: The majority patients in the days before a heart attack have warning symptoms; most of them did not pay attention to the signs and did not refer to medical centers. Those who had warning signs, after acute myocardial infarction symptoms, were admitted to the hospital later. So increasing population knowledge via mass media is recommended. Keywords: Myocardial infarction, prodromal symptoms, cardiac care unit