معرفي كتاب: امنيت و استراتژي معاصر

مطالعات استراتژيك، يكي از حوزه‌هاي مطالعاتي علم روابط بين‌الملل است كه هر روز نيز بر اهميت آن افزوده مي‌شود. پيدايش، تكامل و همچنين پيچيدگي روزافزون اين حوزه، معلول در عامل بنيادين مي‌باشد. نخستين علت و زمينه‌ تجلي حوزه ‌مذكور، به ماهيت روابط بين‌الملل و سيستم بين‌الملل به عنوان چارچوب نظم بخش آن مرتبط مي‌شود. سياست بين‌الملل عرصه كارزار قدرت و منافع است كه در آن هيچ اقتدار عاليه‌اي به عنوان داور وجود ندارد. بنابراين قدرت به عنوان داور نهايي است كه همه چيز بر آن اساس سنجيده خواهد شد. به عبارتي؛ واحدهاي سيستم بين‌الملل تنها از يك مسير معين و مشخص قادر خواهند بود كه منافع خود را عملي نمايند و آن، بهره‌گيري از قدرت است. لذا قدرت به عنوان پارامتري بسيار مهم مطرح خواهد بود و اهميت آن زماني كه با ماهيت و بعد تاريك طبيعت بشر؛ يعني جنبه شرور بودن، همراه مي‌شود، دو چندان خواهد شد. بر اين پايه، علم و فن به‌كارگيري قدرت به عنوان يكي از فنون وعلوم مطرح مي‌گردد كه واحدها براي اعمال قدرت به آن نيازمند هستند و علم مذكور در مطالعات استراتژيك تجلي مي‌يابد. دو عامل باعث پيدايش و تكامل حوزه مطالعات استراتژيك در روابط بين‌الملل شده است؛ نخست، ماهيت آنارشي سيستم بين‌الملل كه قدرت محوري را درپي داشته است و ماهيت شرور بشر كه بر جنگ و قدرت تاكيد دارد؛ ديگري، واقعيتهاي عيني سيستم بين‌الملل و عوامل بنيادين ازجمله تكنولوژي كه بر نحوه كاربرد قدرت تاثير گذاشته، بر پيچيدگي آنها مي‌افزايند. بر اين پايه و به‌طور خلاصه مي‌توان گفت كه اصالت قدرت و جنگ در روابط بين‌الملل، سبب ايجاد حوزه مطالعات استراتژيك شده و تمامي عوامل تاثيرگذار بر اين پديده مي‌تواندسبب تكامل آن حوزه مطالعاتي شود.