مقايسه‌ي تاثير دو روش آموزش به شيوه‌ي بازي و سنتي بر انگيزه و پيشرفت تحصيلي رياضي دانش‏آموزان

Comparing the effects of game-based and traditional teaching methods on students’ learning motivation and math progress

هدف از انجام اين پژوهش مقايسه‌ي ميزان تاثير دو روش آموزش به شيوه‌ي بازي و سنتي برانگيزه و پيشرفت تحصيلي رياضي دانش‏آموزان پسر سال سوم ابتدايي شهر تهران بوده است، روش تحقيق، نيمه آزمايشي و از طرح پيش‏آزمون -پس‏آزمون با گروه گواه استفاده گرديد، حجم نمونه متشكل از60 نفر دانش‏آموز پسر سال سوم ابتدايي است كه30 نفرآن‌هاگروه آزمايش و30 نفر گروه گواه بوده است و با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابتدا محقق از ميان مدارس ابتدايي منطقه 7 يك مدرسه، سپس از ميان چهاركلاسِ سوم اين مدرسه دو كلاس را انتخاب كرد، بعد از آن يك كلاس را به گروه آزمايش و كلاس ديگر را به گروه گواه واگذار كرد. ابزارهاي سنجش در اين پژوهش شامل پرسش‌نامه‌ي انگيزه رياضي، آزمون پيشرفت تحصيلي محقق ساخته و آزمون هوش ريون بوده است. براي تجزيه وتحليل داده‌ها از روش‌هاي آمار توصيفي و در بخش استنباطي از تجزيه و تحليل كوواريانس استفاده گرديد. نتايج به دست آمده از تجزيه و تحليل داده‏ها‏ نشان داد كه بين ميانگين‏هاي انگيزه و پيشرفت تحصيلي دانش‏آموزان آموزش ديده با روش بازي و دانش‏آموزان آموزش ديده با روش سنتي، از نظر آماري تفاوت معنا‏دار وجود دارد؛ بدين صورت كه ميزان انگيزه و پيشرفت تحصيلي دانش‏آموزاني كه به روش تدريس بازي آموزش ديده بودند نسبت به دانش‏آموزاني كه به روش تدريس سنتي آموزش ديده بودند، بيشتر بود. بنابراين، مي‏توان نتيجه گرفت كه آموزش به شيوه‌ي بازي نقش پررنگ و با اهميتي در افزايش انگيزه و پيشرفت تحصيلي دانش‏آموزان دارد.

The current study is an attempt to compare the effects of game-based and traditional teaching methods on third grade male studentsʹ motivation and progress in math in Tehran City. The research method is quasi-experimental and it is based on pretest-posttest procedure involving a control group. The sample included 60 third grade male students which were equally divided into experimental and control groups through available sampling method. The researcher first selected a primary school in District 7 of Tehran, and then two classes out of its four third grade classes were selected. Afterwards, one of the classes was detrmined as the control group and the other as the experiment group. The measurement tools of the research comprised (1) math motivation questionaire, (2) researcher-made achievement test and (3) Ryanʹs IQ test. Descriptive statistical mehtods (mean, standard deviation, etc.) were applied to analyze data, and covariance was applied in drawing conclusions. The results found through data analysis indicated that there is statistically significant diference between the means of motivation and educational progress of the students trained through game-based method and the students trained through traditional method. That is to say, motivation and achievement levels of students who had been trained through game-based teaching methods were more campared to motivation and achievement levels of the students who had been trained through the traditional methods. Thus, it can be concluded that the teaching style plays a substantial role in increasing students’ motivation and academic achievement.