ديسترس اخلاقي در پرستاران و ارتباط آن با فرسودگي شغلي

Moral distress in the nursing and relationship With job burnout

ديسترس اخلاقي يكي از موضوعات شايع مطرح‌شده در زمينه اخلاق پزشكي است و به حالتي اطلاق مي‌گردد كه فرد در آن علي‌رغم داشتن آگاهي و توانايي براي عملكرد اخلاقي، تحت شرايط موجود از انجام عمل صحيح اخلاقي ناتوان است. اهميت اين پديده تا آنجايي است كه در صورت وقوع مي‌تواند تاثيرات متفاوتي را بر عملكرد پرستاران و همچنين كيفيت مراقبت ارايه‌شده توسط آن‌ها داشته باشد. يكي از تاثيرات مهم ديسترس اخلاقي بر زندگي كاري پرستاران، فرسودگي بوده كه خود مي‌تواند عواقبي همانند خستگي از محيط كار و عدم رضايت شغلي را به دنبال داشته باشد. لذا در اين راستا مطالعه مورد نظر با هدف تعيين ارتباط بين ديسترس اخلاقي پرستاران با فرسودگي شغلي آن‌ها در پرستاران بيمارستان‌هاي آموزشي شهر كرمان انجام شد. روش انتخاب نمونه سهميه‌اي بوده كه با توجه به حجم نمونه مورد محاسبه و تعداد پرستاران در بيمارستان‌هاي مورد بررسي انتخاب شده و اطلاعات مورد نظر توسط پرسشنامه ديسترس اخلاقي كورلي و فرسودگي شغلي ماسلاچ جمع‌آوري گرديد. نتايج داده‌ها نشان‌دهنده وجود ارتباط مثبت و معني‌داري (05/0P < ) بين شدت (4/0r=) و تكرار (8/0r=) ديسترس اخلاقي و فرسودگي شغلي در واحد هاي مورد پژوهش بود. ميانگين شدت ديسترس اخلاقي در واحدهاي مورد پژوهش (54/3M=) و ميانگين تكرار آن (11/3M=) بوده و همچنين ميانگين فرسودگي شغلي در پرستاران در اين مطالعه (5/4M=) گزارش شد. با توجه به اين نتايج، لزوم ارايه راهكارهايي در جهت پيشگيري و كنترل هرچه بيشتر ديسترس اخلاقي در پرستاران و در نتيجه جلوگيري از عواقب متعدد آن احساس مي‌شود.

Moral distress is one of the most common issues in the field of medical ethics and refers to a condition in which one despite having the knowledge and ability to function ethically, the person is unable to act morally correct action under the existed conditions. It is important to the extent that this phenomenon could have different effects on performance and quality of care provided by nurses. One of the major influences of moral distress on the nursesʹ work life is burnout, which can have serious consequences such as fatigue and job dissatisfaction at the workplace. Therefore, this study aimed to determine the relationship between moral distress and burnout among nurses in teaching hospitals in the city of Kerman. A quota sampling method was used. The sample size was calculated according to the number of nurses in selected hospitals. Maslach Burnout Questionnaire and Corlyʹs Moral Distress Questionnaire were used for collecting data. The results showed a significant positive correlation between the intensity (r=0/4) and frequency (r=0/8) of moral distress with burnout (P < 0/05) in the study units. The mean intensity of moral distress in the subjects (M=3/54) and the mean frequency (M=3/11) and the average burnout in nurses was in this study (M=4/5). According to these results, guidelines for prevention and control more moral distress in nurses and Thus preventing its many consequences as they transport sectors and environments of less moral distress is felt more and more.