روند درماني و تظاهرات باليني حاملگي نابجاي لوله‏اي در بيمارستان امام رضا (ع) شهر كرمانشاه (90-1386)

Trends in the Treatment and Clinical Presentations of Tubal Ectopic Pregnancy in Imam Reza Hospital of Kermanshah, Iran (2007-2011)

مقدمه: حاملگي نابجا، 2/1 تا 4/1 درصد كل بارداري ‏ها را شامل مي‏شود و يكي از علل مرگ مادران در سه ماهه اول بارداري مي‏باشد كه ميزان ابتلا به آن رو به افزايش است. مطالعه حاضر با هدف بررسي تغيير در روند درماني و تظاهرات باليني حاملگي نابجاي لوله‌‏اي انجام شد. روش‏ها: اين مطالعه توصيفي- تحليلي طي سال‌هاي 90-1386 بر روي زنان با حاملگي نابجاي لوله‏اي در مركز آموزشي درماني امام رضا (ع) شهر كرمانشاه انجام شد. اطلاعات فردي و متغيرهاي لازم از قبيل سن مادر، سن بارداري، تعداد بارداري و تعداد زايمان، در فرم‌هاي جمع آوري داده ها ثبت شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS (نسخه 16) و آزمون ‌هاي كاي دو، كولموگروف- اسميرنوف، آناليز واريانس و كروسكال واليس انجام شد. ميزان p كمتر از 05/0 معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها: بيشترين فراواني حاملگي نابجا در گروه سني 30-26 سال و در سال 1390 (29%) و كمترين ميزان آن در سال 1386 (5/15%) بود. تعداد 228 نفر (57%) از بيماران مولتي ‌پار و ميانگين سن بارداري 72/2±52/6 هفته بود. شايع ترين تظاهرات باليني به ترتيب د‌رد شكم (0/74%)، خونريزي، آمنوره و شوك بود. متغيرهاي نوع درمان (001/0p=) و خونريزي (003/0=p) طي 5 سال از نظر آماري معني ‌دار بود. شايع ترين محل حاملگي نابجا در آمپول لوله (0/50%) بود و 227 نفر (8/56%) به روش جراحي درمان شدند كه شايع ترين تكنيك جراحي، سالپنژكتومي (8/75%) بود. درمان دارويي در 1/49% بيماران با پروتكل تك‌ دوز متوتروكسات انجام شد. نتيجه‌گيري: تعداد موارد حاملگي نابجا در طول سال‌هاي مطالعه روندي صعودي داشت و شايع ترين تظاهر باليني درد شكم و سپس خونريزي واژينال بود. روند درمان به سمت افزايش استفاده از دارو و كاهش درمان جراحي پيش رفته است.

Introduction: 1.2-1.4% of all reported pregnancies are ectopic. Ectopic pregnancy (EP) constitutes a major cause of maternal mortality in the first trimester of pregnancy and its incidence is increasing. The aim of this study was to evaluate the trends in management and clinical presentations of tubal ectopic pregnancy. Methods: This descriptive-analytical study was conducted on women with tubal ectopic pregnancy who referred to Imam Reza hospital of Kermanshah, Iran during 2007-2011. Demographic information and variables such as maternal age, gestational age, gravidity and parity were collected. Data were analyzed by SPSS software version 16, chi-square, Kolmogorov-Smirnov, ANOVA and Kruskal–Wallis. P value less than 0.05 was considered significant. Results: The most frequent ectopic pregnancy was observed in the 26-30 years age group. The most of the EP were admitted in 2011 (29%) and the least were in 2007 (15.5%). 228 patients (57%) were multiparous and thee mean of gestational age was 6.52±2.72 weeks. The most common clinical presentation was abdominal pain (74.0%) and then vaginal bleeding, amenorrhea and shock, respectively. The variables of trends in treatment (p=0.001) and bleeding (p=0.03) were statistically significant during the 5 years of study. The most common site of EP was in ampulla (50.0%) and 227 patients (56.8%) were treated surgically. The most common method of surgery was salpingectomy (75.8%). 49.1% of patients was treated with a single-dose methotrexate protocol were applied. Conclusion: The results showed that patients with EP have been rising during the period of study. The most common clinical presentation was abdominal pain and vaginal bleeding. Trends in the treatment were developed to increase using medical treatment and decrease in surgical treatment.