رابطه سبك هاي دلبستگي با عزت نفس و اميد در دانشجويان پرستاري

Relationship between attachment style, self-esteem and hopefulness in nursing students

مقدمه: اميد و عزت نفس به عنوان نمادي از سلامت روان بوده و به طور كلي متاثر از كيفيت ارتباطات نزديك با ديگران است كه به گونه اي عميق با سبك دلبستگي اشخاص ارتباط دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسي رابطه ي سبك هاي دلبستگي با عزت نفس و اميد در دانشجويان پرستاري دانشگاه علوم پزشكي تبريز در سال 1392 انجام شده است. روش پژوهش: اين مطالعه از نوع توصيفي تحليلي مي باشد كه بر روي 218 نفر از دانشجويان پرستاري دانشگاه علوم پزشكي تبريز در سال 1392 انجام شده است. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش پرسشنامه سبك دلبستگي كولينز و ريد، پرسشنامه عزت نفس رزنبرگ و پرسشنامه اميد ساندرز بود. داده ها پس از جمع آوري با استفاده از نرم افزار SPSS و با روش هاي آمار توصيفي و آزمون پيرسون و تحليل رگرسيون خطي و با در نظر گرفتن سطح معني داري 05/0، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج اين مطالعه نشان داد كه بين سبك هاي دلبستگي ايمن و اجتنابي با عزت نفس همبستگي مثبت و بين سبك دلبستگي اضطرابي-دوسوگرا با عزت نفس همبستگي منفي وجود دارد. در مورد متغير اميدواري بين نمرات سبك دلبستگي ايمن با اميدواري همبستگي مثبت و بين سبك هاي دلبستگي ناايمن اجتنابي و ناايمن اضطرابي- دوسوگرا با اميد همبستگي منفي مشاهده گرديد. نتيجه گيري: به طور كلي پژوهش حاضر گوياي آن است كه دلبستگي ايمن عاملي مهم براي افزايش عزت نفس و اميدواري نسبت به آينده مي باشد؛ لذا پيشنهاد مي شود كه مسيولان دانشگاهي، روانشناسان و مشاوران نسبت به برگزاري كلاس ها و كارگاه هايي به منظور افزايش آگاهي والدين و خانواده ها در مورد تاثيراتي كه سبك هاي دلبستگي در مورد ويژگي هاي رواني آينده فرد برجاي مي گذارد، اقدام نمايند و تلاش كنند تا از طريق انجام مشاوره هاي حرفه اي با والدين و آموزش هاي مناسب از شكل گيري سبك هاي دلبستگي ناايمن در كودكي جلوگيري نمايند.

Introduction: Hopefulness and self-esteem are as symbols of mental health which are affected by quality of close contact with others which is deeply related to attachment style. The aim of this study was to investigate the relationship between attachment style and self-esteem and hopefulness in nursing students of Tabriz medical University in 2013. Methods: In this descriptive correlational study 218 nursing students of Tabriz Medical University participated. The tool that was used included: Collins and Reid Attachment Inventory, Rosenberg Self-Esteem Scale and Saunders hope scale. Data were analyzed by SPSS software and with using descriptive statistics methods, Pearsonʹs test and regression analysis. Results: The results showed positive and significant correlation between students’ secure and insecure attachment styles with self-esteem and negative and significant correlation between students’ anxious /ambivalent attachment style with self-esteem. About hopefulness, results showed positive and significant correlation between students’ secures attachment styles and negative and significant correlation between students’ insecure and anxious /ambivalent attachment styles with hopefulness. Conclusion: The present study indicates that secure attachment is an important factor to increase self-esteem and hopefulness. So it is proposed that workshops and classes be held by respected academic authorities through academic consult ants and psychologists to inform parents and families of the effect of attachment styles on mental status and make effort to prevent insecure attachment style with using professional counseling and appropriate education plans.