مقايسه ميزان پرخاشگري بين دو گروه موزيك و غيرموزيك نيروي انتظامي

A Comparison of Aggression Between Musicians and Non- Musicians Groups of Iranian Police Force (NAJA)

مقدمه: در مجموعها ي مانند پليس كه هريك از نيروها به عنوان سرمايه هاي آن سازمان محسوب مي شود تاثيرات آلودگي صوتي ميت واند به نابهنجاريهاي رفتاري نظير پرخاشگري منجر شود كه اين مسيله ميت واند زمينه ساز بروز فرسايش خدمتي شود. از اين رو مطالعه حاضر با هدف مقايسه ميزان پرخاشگري افراد شاغل در گروه موزيك نيروي انتظامي با افرادي است كه به موزيك اشتغال ندارند، انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه مقايسها ي بوده و تستهاي پژوهش بر روي تمامي اعضاي شاغل در گروه موزيك دانشگاه علوم انتظامي ( 42 نفر) اعمال گرديد. جهت دستيابي به گروه شاهد، پس از همتاسازي گروه مذكور 42 نفر به عنوان گروه مقايسه و انتخاب شدند. ابزار اصلي گردآوري داده ها پرسشنامه پرخاشگري باس و پري بود كه به همراه پرسشنامه اطلاعات جمعيت شناختي در اختيار افراد نمونه قرار داده شد. داده هاي جمعآ وري شده سپس با استفاده از آزمون تي و همبستگي پيرسون با نرما فزار 20SPSS تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: در اين مطالعه مشاهده شد كه نمره كلي پرخاشگري اعضاي گروه موزيك نسبت به ساير گروه هاي ستادي به طور معناداري بالاتر است. اين اختلاف در مورد چهار خرده مقياس پرخاشگري فيزيكي، پرخاشگري كلامي، خشم و خصومت نيز به دست آمد ( 001 / p=0 ). همچنين نتايج آزمون همبستگي پيرسون نيز نشان داد كه ميان سابقه كار و ميزان پرخاشگري رابطه مثبت و معناداري وجود دارد ( 011 / p=0 ). به عبارت ديگر با افزايش سابقه كاري افراد در گروه موزيك، ميزان پرخاشگري آن ها نير بيشتر مي شود. نتيجه گيري: نتايج به دست آمده در اين مطالعه بيان گر اهميت تاثير مواجهه با صداي بالا بر بروز تغييرات رفتاري مانند پرخاشگري در اعضاي گروه موزيك ميب اشد. ب رنامه ريزي و اتخاذ تدابيري جهت كاهش و كنترل مواجهه اين گروه از افراد با اين عامل استرس زاي محيطي بسيار ضروري و لازم ميب اشد. اقداماتي از قبيل تخصيص فضاي مناسب جهت تمرين و ايجاد فضاي آكوستيك، زمانب ندي صحيح براي كار و استراحت و مداخلات روانشناختي جهت كاهش ميزان پرخاشگري و افزايش سازگاري در محيط كار از جمله راهكارهاي پيشنهادي جهت تحقق اين هدف ميب اشند.

Background: In systems such as police force that any person is considered as an asset of the organization, noise pollution can lead to the behavioral abnormalities such as aggression that may cause occupational burnout. Therefore this study was conducted to compare aggression between Musicians and Non-Musicians groups of NAJA. Materials and Methods: The present study was a cross-comparative research and tests were applied on all members of music group (n=42) of NAJA university. To access the control group, we selected 42 subjects and matched them with experimental group. To measure aggression we used Buss-Perry Aggression Questionnaire and for collecting demographic information we used a questionnaire designed by authors. Data processing was performed using student T-test and Pearson correlation coefficient by SPSS 20 software package. Results: The results of the comparison between two groups indicated that the score of overall aggression was significantly higher in music group than other one. The similar difference was also achieved for physical and verbal, anger, and hostility subscales of questionnaire (p=0.001). Moreover, we found the significant positive relation between job history and aggression with Pearson correlation (p=0.011). It means that the more year people work in music group, the more aggression they have. Conclusion: Findings obtained from this study indicated the importance of high noise exposure effect on behavioral changes such as aggression among members of music group. The authorities should adopt and rigorously implement approaches to reduce and control exposure to this stressful environmental factor for the mentioned group. Allocation of suitable space for practice and providing acoustic space, proper scheduling for work and rest and psychological interventions to reduce aggression and increase compatibility in workplace are the most important approaches to achieve this goal.