تاثير رفتار درماني شناختي گروهي بر ميزان بكارگيري مهارتهاي مقابله اي در دانشجويان پرستاري و مامايي

Effects of cognitive-behavioural therapy on utilization of coping styles of nursing and midwifery students in Shahrekord University of Medical Sciences

چكيده: زمينه و هدف: استرس به عنوان يك پديده روانشناختي از عوامل مهم در بروز و استمرار بسياري از بيماري-هاي جسمي و اختلالات رواني است. پژوهش حاضر با هدف تعيين تاثير رفتار درماني شناختي بر ميزان بكارگيري مهارتهاي مقابله اي عاطفه مدار و مسيله مدار در دانشجويان پرستاري و مامايي دانشگاه علوم پزشكي شهركرد صورت گرفته است. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي 156 نفر از دانشجويان پرستاري و مامايي دانشگاه علوم پزشكي شهركرد به صورت در دسترس انتخاب و دانشجوياني كه بر اساس پرسشنامه ي بيلينگز و موس روش هاي مقابله اي غير موثر داشتند (60) نفر به دو گروه مورد (30) نفر و شاهد (30) نفر تقسيم شدند. رفتار درماني شناختي به صورت گروهي در 8 جلسه دو ساعته بر روي گروه مورد اجرا گرديد. بعد از گذشت دو هفته از آخرين جلسات رفتار درماني شناختي، مجدداً كليه دانشجويان گروه هاي مورد و شاهد با پرسشنامه مقابله اي مورد بررسي قرار گرفتند. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون هاي آماري t زوجي و t مستقل استفاده شد. يافته ها: ميانگين سني دانشجويان شركت كننده در مطالعه4/1±13/21 سال و اكثريت آنها (12/80 درصد) زن بودند. نتايج مطالعه نشان داد كه در گروه مورد پس از رفتار درماني شناختي واكنش هاي شناختي عاطفه مدار(اجتماعي و هيجاني) كاهش(05/0 > P) و واكنش هاي مقابله اي مسيله مدار (رفتاري، شناختي و حل مشكل) افزايش (001/0 > P) معني دار ي داشت. نتيجه گيري: با توجه به تاثير رفتار درماني شناختي بر بكار گيري واكنش هاي مقابله اي توسط دانشجويان، استفاده از اين روش در مراكز مشاوره دانشجويي در جهت ارتقا روش هاي مقابله اي دانشجويان پيشنهاد مي گردد

Background and aims: Stress is a major problem of the modern world, causing psychological and physiological diseases. The aim of this study was to evaluate the effects of cognitive-behavioural therapy on utilization of problem-oriented coping skills in nursing and midwifery students of Shahrekord University of Medical Sciences. Methods: This two-phase experimental study was performed on 60 students, having non-effective coping styles. They were randomly divided into two groups: control (n=30) and case (n=30) groups. Billingz & Mouse coping questionnaire, Cognitive Behavior Questionnaire, was used to assess coping styles. The case group was treated with 8 sessions of cognitive behavioral therapy. Quantitative data analysis was undertaken using dependent and paired t-tests. Results: The results showed that cognitive behavioral therapy had significant effects on improvement and effectiveness of the coping strategies (P < 0.001). Conclusion: Considering the above mentioned findings, it was concluded that cognitive-behavioral group therapy was effective on utilization of coping styles of nursing and midwifery students.