حمايت اجتماعي و ارتباط آن با اميد در مادران كودكان مبتلا به لوسمي

Social support and relationship with hope among mothers of a child with leukemia

امروزه، بيماري لوسمي(leukemia) شايعترين نيوپلاسم دوران كودكي از يك بيماري كشنده به يك بيماري مزمن تبديل شده است. لذا تمركز بر مشكلات ناشي از درمان طولاني مدت در خانواده بخصوص مادران كه مراقب اصلي كودك هستند، افزايش يافته است. حمايت اجتماعي و اميد در توانايي مادران جهت اداره و مواجهه با تجربه بيماري و سازگاري با تنش موجود نقش مهمي را بازي مي كنند. هدف از پژوهش حاضر بررسي ارتباط حمايت اجتماعي و اميد در مادران كودكان مبتلا به لوسمي مي باشد. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي، تحليلي 150 نفر بطور مستمر از ميان مادران مراجعه كننده به مركز خون مركز آموزشي درماني حضرت علي اصغر (ع) تهران، در مدت 3 ماه انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه هاي حمايت اجتماعي نورتوس (Northouse) و اميد ميلر (Miller hope scale) بود. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون كاي اسكوير، تي مستقل و آناليز واريانس يك طرفه استفاده شد. يافته ها:ميانگير سني مادران شركت كننده 36/33 سال و 3/97%آنان متاهل بودند. حدود 7/50% مادران مورد مطالعه از حمايت اجتماعي بالا و 3/45% آنها از اميد بالا برخوردار بودند و بين ميزان حمايت اجتماعي دريافت شده و ميزان اميد، همبستگي مثبت معني دار (05/0P < و 443%=r) وجود داشت. نتيجه گيري: بر مبناي يافته هاي پژوهش و ارتباط حمايت اجتماعي با اميد و با توجه به اهميت اين متغيرها در مادران، بعنوان مهمترين گروه مراقبت دهنده به كودك مبتلا به لوسمي، برنامه ريزي در جهت آموزش و افزايش ميزان حمايت اجتماعي و اميد در اين زنان ضروري بوده كه نهايتاً مي تواند بر كيفيت مراقبت از كودكان مبتلا به لوسمي موثر واقع شود.

Background and aims: Today, leukemia that is a most common neoplasm in childhood has turned to a chronic disease from fatal one. Therefore, focus on the problems of long-term treatment in families, especially mothers who are primary caregivers, has increased. Social support and hope in mothers may play an important role in enabling mothers to manage and exposure to maternal stress experience and compatibility with existing disease. In this study, it was investigated the relationship between social support and hope to be mothers of children with leukemia. Methods: In this descriptive-analytic study, 150 people were selected consecutively mothers who came to blood center of Ali Asghar Educational –Treatment Center in Tehran during three months. Data were analyzed using k2 test، independent t- test and one-way ANNOVA test. data were gathered using social support questionnaire of Northouse and Miller hope scale. participated in this study and Results:The age mean of mothers was 33/37 and 97/3% of them got married. Almost (50.7%) of participants had a high level of social support and (45/3%) of them, had a high level of hope. So, there is a positive significant relation between these two parameters (p? o.o5, r=443%). Conclusion: According to the results of this study and relationship between social support and hope and importance of these variables for mothers as the most care givers groups of a Child with leukemia, it is necessary to organize for education and to increase social support and as well to be hopeful from these women which are finally effective on quality of care a child with leukemia.