بررسي اثربخشي آموزش مبتني بر هوش چندگانه بر پيشرفت يادگيري و نگرش به درس زبان انگليسي عمومي

A Study of Effect of Multiple-Intelligence-Based Instruction on Learning Progress and Attitude towards General English Course

هدف مطالعه حاضر بررسي تاثيرآموزش مبتني بر هوش چندگانه بر پيشرفت يادگيري و نگرش به درس زبان انگليسي‏ عمومي دانشجويان دانشگاه آزاد كرمانشاه در نيم سال‏دوم تحصيلي 90 -89 بود. در مجموع 61 دانشجو دختر و پسر در دو كلاس مختلف كه درس زبان انگليسي عمومي را انتخاب كرده بودند در اين پژوهش مشاركت داشتندكه از طريق روش نمونه‏گيري تصادفي خوشه‏اي انتخاب شدند كه از اين تعداد32 نفر در گروه آزمايش و 29 نفر در گروه كنترل بودند. روش مورد استفاده در اين تحقيق روش شبه آزمايشي با طرح پيش‏آزمون- پس‏آزمون با گروه كنترل بود. گروه آزمايش از طريق آموزش مبتني بر هوش چندگانه و گروه كنترل از طريق روش تدريس سنتي آموزش ديدند. مدت اين دوره هشت هفته بود. براي مشخص كردن اثربخشي آموزش مبتني بر هوش چندگانه در مقايسه با روش سنتي از يك آزمون محقق ساخته پيشرفت يادگيري شامل 30 سوال استفاده شد. همچنين مقياس15 سوالي نگرش به يادگيري درس زبان به منظور سنجش نگرش يه يادگيري زبان مورد استفاده قرار گرفت. جهت تحليل داده‏هاي آماري از تحليل كوواريانس يك متغيري (ANCOVA) و t مستقل استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد كه بين پيشرفت يادگيري زبان دوگروه آزمايش (آموزش مبتني برهوش چندگانه) و كنترل(روش سنتي) تفاوت معني‏دار وجود دارد. به عبارتي ديگر دانشجوياني كه از طريق آموزش مبتني بر هوش چندگانه آموزش ديدند پيشرفت يادگيري بالاتري به طور كلي و در هر يك از سطوح يادگيري زبان (دايره واژگان، درك مطلب، گرامر) نسبت به دانشجوياني كه به روش سنتي آموزش ديده بودند، داشتند. همچنين نتايج تحقيق نشان دادكه در گروه آزمايش، نگرش دانشجويان نسبت به يادگيري درس زبان بعد از عمل آزمايش به طور چشم گيري بالا رفته است.

The present study aims to investigate the effect of Multiple-Intelligence-Based Instruction (MI) on learning process and attitude towards General English course among students of Islamic Azad University of Kermanshah in the second semester of the educational year 2010-2011. 61 male and female students in two different General English classes were selected using random cluster sampling. The experimental group consisted of 32 students, and the control group included 29 students. A quasi-experimental research method with a pretest and posttest design was used. The experimental group was taught in accordance with the theory of MI and the control group was instructed using the classical method of teaching General English. The course duration was eight weeks. A 30-item researcher-made survey was used to determine the effectiveness of Multiple-Intelligence-Based Instruction compared with the classical method. Besides, a 15-item questionnaire was used to assess the learners’ attitude towards General English course. The multivariate analysis of covariance (ANCOVA) and the independent sample t-test were used to analyze the statistical data. The results of the study showed that there was a significant difference in the level of General English learning progress between experimental and control groups. In other words, the students taught applying MI theory exceeded those taught using classical methods both in general and separate levels of learning English (vocabulary, reading comprehension, and grammar). The results also indicated that the attitude of experimental group students towards learning English improved significantly after the test course.