مقايسه حفظ و يا حذف پرده دسمه قرنيه دهنده در پيوند لايه‌اي عميق قدامي قرنيه

Descemet-on Versus Descemet-off Donor Cornea for Deep Anterior Lamellar Keratoplasty

هدف: تعيين اثر دسمه جدا نشده قرنيه دهنده بر نتايج بينايي، حساسيت كنتراست، اعوجاج‌هاي درجه بالا و ضخامت مركزي قرنيه پيوندي به دنبال جراحي پيوند لايه‌اي عميق قدامي قرنيه با روش حباب بزرگ. روش پژوهش: در اين مطالعه گذشته‌نگر مقايسه‌اي، چشم‌هاي مبتلا به قوزقرنيه كه تحت عمل جراحي پيوند لايه‌اي عميق قدامي قرنيه با روش حباب بزرگ قرار گرفته بودند، براي ورود به مطالعه انتخاب شدند. در قرنيه همه بيماران مورد مطالعه پس از برداشتن لايه استروما، پرده دسمه لخت (Bared) ايجاد گرديد. قرنيه پيوندي بدون پرده دسمه (گروه 1، 48 چشم) و با پرده دسمه (گروه 2، 22 چشم) به بستر گيرنده بخيه شد. سه ماه پس از برداشتن كل بخيه‌ها دو گروه از نظر بهترين ديد اصلاح ‌شده، آستيگماتيسم قرنيه‌اي، خطاي انكساري، حساسيت كنتراست، اعوجاج‌هاي درجه بالا و ضخامت مركزي قرنيه پيوندي مقايسه شدند. هم‌چنين ميزان ايجاد اتاق قدامي كاذب پس از جراحي بين دو گروه مقايسه گرديد. يافته‌ها: ميانگين زمان پي‌گيري در گروه اول 9/6?2/23 ماه و در گروه دوم 5/6?5/26 ماه بود (61/0P=). بهترين ديد اصلاح شده بعد از عمل در گروه اول 08/0?18/0 لوگمار و در گروه دوم 3/0?24/0 لوگمار بود (36/0P=). دو گروه از نظر آستيگماتيسم قرنيه‌اي بعد از عمل، معادل كروي خطاي انكساري و اعوجاج‌هاي درجه بالا تفاوت قابل ملاحظه‌اي نداشتند ولي از نظر حساسيت كنتراست، گروه اول نتايج بهتري را در فركانس‌هاي مكاني پايين‌تر نشان داد. ميانگين ضخامت مركزي قرنيه پيوندي پس از جراحي در گروه دوم (5/34?8/589 ميكرون) نسبت به گروه اول (63?6/523 ميكرون) بيش‌تر بود (001/0P < ). اتاق قدامي كاذب در 3 چشم از گروه اول و 2 چشم از گروه دوم ايجاد شد (23/0P=) كه همه بيماران از طريق تزريق هوا داخل اتاق قدامي به طور موفقيت‌آميزي درمان شدند. نتيجه‌گيري: در بيماري قوزقرنيه، پيوند لايه‌اي عميق قدامي قرنيه با روش حباب بزرگ و برداشتن پرده دسمه قرنيه دهنده نتايج مطلوب‌تري از نظر حساسيت كنتراست دارد.

Purpose: To determine the effect of retained donor Descemet membranes (DMs) on visual outcomes following deep anterior lamellar keratoplasty (DALK). Methods: In this retrospective comparative study, keratoconic eyes undergoing DALK using the big-bubble technique were enrolled. A bared DM was achieved in all cases. A donor cornea without (group 1; 48 eyes) or with (group 2; 22 eyes) DM was sutured to the recipient bed. The 2 groups were compared in terms of best spectacle-corrected visual acuity, keratometric astigmatism, refractive error, contrast sensitivity (CS), higher-order aberrations (HOAs), and central graft thickness at least 3 months after complete suture removal. Results: The mean follow-up duration was 23.2±6.9 months in group 1 and 26.5±6.5 months in group 2 (P = 0.61). The postoperative best spectacle-corrected visual acuity was 0.18±0.08 logMAR and 0.24±0.30 logMAR, respectively (P = 0.36). The 2 groups had comparable postoperative keratometric astigmatism, spherical equivalent refraction, and HOAs. In terms of CS, however, group 1 demonstrated better results at a low spatial frequency. The mean postoperative central graft thickness was greater in group 2 (589.8±34.5 mm) than in group 1 (523.6±63.0 mm; P < 0.001). Conclusion: DALK using the big-bubble technique for keratoconus may give better results in terms of CS if a donor cornea without DM is transplanted.