مقايسه كارايي مدل هاي خانواده GARCH در مدل سازي و اندازه گيري ريسك نقدشوندگي بورس اوراق بهادار تهران

Efficiency comparison among GARCH models in modeling and liquidity measurement. Case study: Tehran Stock Exchange

از ديدگاه سرمايه گذاران ، قدرت نقدشوندگي يك بازار يكي از معيارهاي مهم در انتخاب آن بازار براي سرمايه گذاري محسوب مي شود. هدف از اين مقاله مقايسه كارايي 5 مدل از مدل هاي خانواده GARCH در مدل سازي واندازه گيري ريسك نقدشوندگي بورس اوراق بهادار تهران است. در اين راستا ، داده هاي سري زماني به صورت روزانه از سال81 تا90 جمع آوري شدند.سپس با استفاده از برخي از مدل هاي خانواده GARCH به مدل سازي ريسك نقد شوندگي بازار پرداخته شد.در اين پژوهش ، از معيار عدم نقدشوندگي آميهود به عنوان معيار نقدشوندگي استفاده گرديد. در ضمن، محاسبه معيار آميهود بر اساس بازده شاخص كل قيمت (تپيكس)، صورت گرفته است.نتايج اين پژوهش حاكي ازاين است كه از بين 5 مدلي كه از خانواده گارچ به منظور مدل سازي ريسك نقدشوندگي بورس اوراق بهادار تهران استفاده شد مدل ARCH-M بهترين مدل براي مدل سازي ريسك نقدشوندگي مي باشد.

In investorsʹ opinion, liquidity is a critical item for a market to be chosen by investors. This paper aim is a comparison among efficiency of 5 different GARCH models for modeling and liquidity risk measurement. Due to do that, a time series of data belong stock market for a period of 1381-1390 were gathered. Then liquidity risk was modeled by some GARCH models. Moreover, an Amihood criterion was calculated in accordance with TEPIX. The results show that M-Arch is the best model among other GARCH models